نورنیوز ـ گروه سیاسی: در کشاکش مذاکرات وین، دومین ماهواره نظامی ایران با نام نور-۲ سه‌شنبه هفته جاری توسط ماهواره‌بر سه‌مرحله‌ای و سوخت ترکیبی قاصد نیروی هوافضای سپاه به فضا پرتاب و با موفقیت در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین تزریق شد.
ماهواره سنجشی و شناسایی نور-۲ با سرعت ۷.۶ کیلومتر بر ثانیه، ۴۸۰ ثانیه پس از پرتاب در مدار ۵۰۰ کیلومتری قرار گرفت، تا دومین ماهواره نظامی ایران باشد که در مدار نزدیک زمین (LEO) قرار می‌گیرد.
پیش از این ماهواره نور-۱ در سوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۹ توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و به وسیله ماهواره‌بر سه مرحله‌ای و سوخت ترکیبی قاصد به فضا پرتاب و در مدار ۴۲۵ کیلومتری زمین تزریق شده بود که کماکان در مدار زمین قرار دارد.
خبر پرتاب این ماهواره تنها سه روز پس از آن منتشر شد که ایران از دو پایگاه زیرزمینی جدید «موشکی و پهپادی» خود نیز رونمایی کرد و فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران با تاکید بر «افزایش» توان موشکی جمهوری اسلامی گفت: تهران «قادر به شلیک همزمان ۶۰ پهپاد است.»
این اتفاقات در حالی رقم خورده که آمریکا و اروپا چه در مذاکرات برجام و چه در فرآیند جدید، همواره اصرار داشتند که باید همزمان در مورد موضوعات موشکی و منطقه‌ای گفتگو صورت گرفته و همچون برجام به توافقی میان ایران و غرب منجر شود.
اساسا دونالد ترامپ با همین استدلال که برجام چون فقط درباره برنامه هسته‌ای ایران است و موضوعات موشکی و منطقه‌ای را در خود ندارد آن را ناقص خواند و از برجام خارج شد و پس از آن سیاست فشار حداکثری را به اجرا گذاشت.
البته در ادوار گذشته متاسفانه این تفکر وجود داشت که فعالیت‌های موشکی و فضایی ایران تحریک کننده است و به ویژه در میانه مذاکرات و عقد قراردادهای اقتصادی و یا در زمان سفر مسئولین کشور به کشورهای غربی نباید انجام شود.
برخی نیز اساسا این گزاره غیر واقعی را مطرح می‌کنند که علت شکست اجرای برجام هم تاکید ایران بر پیگیری برنامه‌های دفاعی و موشکی و پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای بوده است.
اکنون و پس از اعتراف آمریکایی‌ها به شکست سیاست فشار حداکثری و درخواست این کشور برای بازگشت به برجام، پیگیری مذاکرات نه تنها هیچ تاثیری بر اجرای برنامه‌های دفاعی، موشکی و فضایی ایران نداشته بلکه بزرگترین رزمایش‌های موشکی و پهپادی، رونمایی از شهر جدید موشکی، آزمایش پرتابگرهای ماهواره و ارسال ماهواره به مدار زمین در همین شرایط انجام شده است.
این رخداد دارای دو پیام جدی است:
نخست؛ ایران در زمینه توانمندی‌های دفاعی و فضایی و سیاست‌های منطقه‌ای خود حاضر به هیچ‌گونه مذاکره‌ای نیست.
دوم؛ تاکید بر این واقعیت که هرگونه مذاکره و توافق احتمالی نمی‌تواند عاملی محدودکننده در پیگیری برنامه‌های دفاعی، موشکی و فضایی ایران باشد.
به طور قطع اتخاذ این خط مشی که با حمایت و تشویق دولت سیزدهم همراه است واجد این پیام مهم به برخی جناح‌های سیاسی در داخل نیز هست که بدانند رویکردهای گذشته اساسا به دلیل تحلیل غلط از معادلات نظام بین‌الملل کشور را در مسیری اشتباهی قرار داده بود.
به عبارت دقیق‌تر؛ روند طی شده طی ماه‌های اخیر کاملا نشان داد که چه تفاوت‌هایی میان مذاکره عزت‌مند با مذاکره همراه با رودربایستی و در نظر گرفتن ملاحظات تحمیلی طرف‌های غربی وجود دارد و این مدل مذاکره دارای چه ویژگی‌هایی است.
نورنیوز