نورنیوز ـ گروه ورزشی/ قطر: از قرار معلوم جامجهانی برای ایران تازه از روز ششم شروع شد. در روزی که شهر دوحه گرمتر از روزهای قبل بود ایران توانست بعد از یک شکست غیر قابل باور به یک پیروزی بزرگ و شیرین برسد.
ورزشگاه احمد بن علی، کمی با مرکز شهر فاصله دارد و برای رسیدن به آوردگاه تیمهای ملی فوتبال ایران و ولز با مترو چهل دقیقهای در راه بودیم. واگنهای مترو مملو از هواداران ایران بود که خیلیهاشان، اختصاصی خودشان را برای این بازی به قطر رسانده بودند.
هواداران پر شور تیم ایران فرصت سفر با مترو برای رسیدن به ورزشگاه را هم از دست نداند و هر گروه با شیوه و سبک خود تیم ملی را تشویق میکردند و به قول فوتبالیها مرکزی میخواندند.
گروهی از ولزیها هم در مترو بودند ولی جمعیتشان، خیلی کمتر از تماشاگران ایران بود. از مترو که پیاده شدیم اولین موضوعی که جلب توجه کرد حرکت انبوه ایرانیها به سمت ورزشگاه بود. جالب این است که هیچ نشانهای از تأثر، بابت باخت غیر قابل باور در مقابل انگلیس در چهرههای جمعیت انبوه ایرانی که به سوی ورزشگاه سرازیر بود دیده نمیشد و همه با شور و حرارتی دیدنی فقط ایران، ایران میگفتند و شاد بودند.
برخورد پلیس با پرچمهای انحرافی
برخلاف دفعه پیش این بار کسانی که شعارهای سیاسی و پرچمهای سلطنتطلبها را در دست داشتند خیلی کمتر بودند. طبق قوانین فیفا ورود هرگونه پرچم به غیر از پرچم اعضای رسمی فیفا به ورزشگاهها ممنوع است.
بر اساس قانون فیفا هیچگونه نماد و نشان سیاسی و مذهبی خاص نباید وارد ورزشگاهها شود. لباس و نیم تنه یا عرقگیر بازیکنان قبل از بازی در تمام جهان چک میشود تا نوشته، شعار، علامت سیاسی، مذهبی و نژادپرستی روی آن نوشته نشده باشد.
در صورت ورود وسائل ممنوع از سوی تماشاگران فقط تیم امنیتی فیفا اجازه برخورد دارد. اینها قوانینی است که مثل هر جای دنیا در قطر هم در حال اجراست. به غیر از مخالفان ایران، همجنسگراها هم از این قوانین شاکی هستند و نسبت به جلوگیری پلیس از انتقال نمادهایشان به ورزشگاه شاکی هستند.
مأمورین حاضر در ورودی ورزشگاه در این بازی هم از ورود پرچمها و نمادهایی غیر از پرچم ایران و ولز جلوگیری میکردند. آنها با دقت همه چیز را چک میکردند. با وجود کنترلهای دقیق انجام شده اما باز هم چند نفری که پیراهنهایی با شعار پوشیدند وارد ورزشگاه شدند و چند عکس گرفتند که پلیس ورزشگاه بلافاصله با آنها برخورد کرد.
اگرچه تعداد این افراد متخلف به تعداد انگشتان دست هم نمیرسید ولی به کار رسانههای انگلیسی ضد ایران آمدند و به عنوان خبر اصلی مطرح شدند.
ایرانیان خارج از ورزشگاه هم خودشان نسبت به این افراد حساس بودند و در چند مورد محدود با آنان برخورد کردند به غیر از این، تماشاچیان ایران نسبت به فعالیت خبرنگار اینترنشنال و یک شبکه رژیم صهیونیستی نیز که قصد داشتند در خارج از ورزشگاه،گزارش های جهت دار تهیه کنند اعتراض کردند.در مجموع تعداد رخدادهایی از این دست این خیلی کم بود و بیشتر تماشاگران خارج از ورزشگاه در حال ابراز شادی بودند تا اینکه به حواشی بپردازند.
بازی برگشت
با توجه به بازی قبلی تیم ایران و باخت سنگین در مقابل انگلیس، مردم، امید چندانی به برگشت و پیروزی نداشتند ولی از همان لحظات اول بازی وپس از آن که تیم ایران، جنگنده و هجومی شروع کرد،تماشاگران هم به وجد آمدند. دو ضربه به تیرک و یک گل آفساید اشتیاق تماشاگران را برای تشویق تیم ملی و مطالبه گل مضاعف کرد و فریادهای ایران ایران آنها لحظه ای قطع نمیشد.
برخلاف بازی قبل که جمع های خیلی کوچک به تناوب شعارهای دیگری می دادند این بار تماشاگران یک دست تیم ملی را تشویق میکردند. این بار بیشتر تماشاگران به دلیل هیجان زیاد بخش زیادی از بازی را ایستاده تماشا کردند. بدون اغراق باید گفت که شور و هیجان جمعیت طی زمان نود دقیقه ای رسمی بازی هر دقیقه بیشتر اوج می گرفت. این روند همچنان ادامه پیدا کرد تا بالاخره در وقتهای اضافه ایران به گل رسید. آن هم دو گل. گلهایی که شاید دیر وقت به ثمر رسید ولی طعم پیروزی را خیلی شیرینتر کرد.
در ابتدای بازی و پس از آن که بر خلاف بازی قبل، بازیکنان، سرود ملی را با جمعیت زمزمه کردند بسیاری از تماشاگران ایرانی گریستند. پخش تصویر مردی میان سال که در میان تماشاگران ایرانی بشدت گریه می کرد احساسی توامان از شادی و غم را به میلیونها ایرانی عاشق وطن منتقل کرد. پس از پایان بازی ،جمعیت ایرانیان حاضر در ورزشگاه دقایق زیادی در سکوهای به شادی و تشویق مستمر تیم ادامه دادند و در ادامه آن نیز بیش از ۲ ساعت در اطراف استادیوم بن علی به جشن و پایکوبی مشغول بودند.
اگرچه گفتن آن سخت است اما پیش از بازی تقریبا هیچ کس فکر نمیکرد که نتیجه مسابقه بتواند چون بمب شادی و روحیه در میان همه ایرانیان منفجر شود.
شادی در ایران
در ایران هم اگرچه همه امیدوار بودند اما نتیجه بازی کاملاً شوک آور بود.گویی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر عرصه خلق شگفتیهای مستمر است. با تماشای تلویزیون ایران و مراجعه به شبکه های اجتماعی متوجه شدیم که بعد از پیروزی در اکثر شهرهای بزرگ و کوچک کشورمان مردم به خیابان آمدند و به شادی پرداختند. شادی که حتی پلیس را هم به وسط میدان آورد.
پلیسی که در دو ماه گذشته تصویر خشنی از آن در رسانهها نشان داده شده، دیروز همدل و همراه در کنار مردم به شادی و پایکوبی پرداخت. هر چند بعضی از رسانهها در نشان دادن این تصویر هم سعی کردند اغراق کنند و بگویند که مردم برای شادی به خیابان نیامدند. رسانههای اسرائیلی و سعودی در این زمینه میداندار بودند و خیلی رسمی گفتند که از این پیروزی خوشحال نیستند. از برخی افراد معدود که بگذریم مگر میشود ایرانی بود و از این موفقیت ارزنده خوشحال نشد؟!
این بازی آغاز یک شادی ملی بعد از دو ماه پر تنش در کشور بود. بی شک این شادی میتواند بعد از بازی ایران و آمریکا تکمیل و تمدید شود.
بر خلاف ساعتهای پس از شکست تیم ایران در برابر انگلیس،اکنون همه به در انتظار لحظاتی هستند که تیم ملی ایران با کسب نتیجه لازم یک رخداد تاریخی را رقم بزنند و به مرحله بعدی جام جهانی صعود کنند.
نتیجه بازی انگلیس و آمریکا اشتیاق به صعود را برای ایرانیان مضاعف کرد.
نمی دانم چرا در پایان نگارش این گزارش به صورت ناخود آگاه واکنش مادر بزرگوار شهیدان خالقی پور پس از اعلام خبر پیروزی تیم ملی ایران در برابر ولز در ذهنم نقش بست.
مادر صبور و مقاوم سه شهید دفاع مقدس که مادر همه ما ایرانیان است و بازیکنان تیم ملی را از زیر قرآن رد کرد و برای پیروزی آنها دعا نمود امروز گفت: «منتظر پیروزی پرگل فرزندانم در مسابقه با آمریکا هستم.»
نورنیوز