صمیمیت نمایی" و "رکیک گویی" ، دو چیز به ظاهر متناقض اما به شدت مشابه در رفتار امروز مردم ایرانن است که ریشه در ولخرجی زبانی دارد و از یک ناهنجاری روانی شایع حکایت می کند. این نابسامانی، از یک طرف به فرهنگ تظاهر و تملّق و نفاق منجر می شود و از طرف دیگر، به رکیک‌گویی و بی ملاحظه‌گی و بی‌مسئولیتی می انجامد. این ولخرجی زبانی جزو مسائل فوریتی ایران است.