مرور کارنامه دونالد ترامپ در سیاست داخلی و خارجی نشان می‌دهد در ساختار سیاسی آمریکا خلاءها و حفره‌هایی وجود دارد که یک رئیس جمهور با استفاده از آنها می‌تواند برای آمریکا و سایر کشورها ایجاد بحران کند.
نورنیوز - گروه بین‌الملل: این روزها پرونده حمله ششم ژانویه سال ۲۰۲۰ میلادی هواداران ترامپ به کنگره که به بهانه اعتراض به نتایج انتخابات صورت گرفت در حال رسیدگی است.
کمیته ویژه در مجلس نمایندگان در جلسات علنی استماع، وقایع شش ژانویه را با عملکرد رئیس جمهور سابق این کشور مرتبط دانسته است.
«کاسیدی هاچینسون» یکی از دستیاران سابق کاخ سفید در برابر کمیته‌ی تحقیق شهادت داده است که دونالد ترامپ و کارکنان ارشد او می‌دانستند که خطر خشونت وجود دارد و هواداران او که به کنگره یورش برده اند، مسلح هستند.
به گفته او ترامپ دستور داده بود تا دستگاه‌های ردیابی سلاح برچیده شود و محل تجمع به طورکامل از ازدحام جمعیت پر شود.
هاچینسون گفته است، ترامپ مکررا اظهار می‌کرد: «آنها نیامده‌اند به من صدمه بزنند» و «آنها را راه بدهید.».
سلسله اتفاقات منجر به ششم ژانویه و مقاومت ترامپ در برابر نتیجه قانونی انتخابات و نپذیرفتن آن، نشان داد ساختار سیاسی و حقوقی آمریکا با چالش‌های اساسی روبرو است.
قوانین محدود کننده قدرت در این کشور چنان ضعیف است که شخص رئیس جمهور هر زمانی که بخواهد می‌تواند روند انتقال قدرت را به سخره بگیرد.
چنانچه در توافقات بین‌المللی نیز یک رئیس جمهور می‌تواند توافق کند و رئیس جمهور بعدی حق دارد براحتی از آن خارج شود.
ترامپ پس از اعلام نتایج انتخابات به جای تمکین به رای دادگاه و کمیته مشترک مجلس نمایندگان و سنا به دنبال کسب قدرت درکف خیابان‌ها بود که نتیجه آن نیز شکل گیری فضای امنیتی گسترده و زخمی شدن ده‌ها نفر در درگیری میان گارد ویژه و هواداران وی بود.
رد پای رفتارهای فردگرایانه و غیرعقلانی در ساختار سیاسی آمریکا را می‌توان در سیاست‌گذاریهای این کشور در موضوعات داخلی و همچنین درروابط خارجی با وضوح بیشتری مشاهده کرد.
در موضوع توسعه ناتو به سمت شرق
مکررا افرادی همچون کیسینجر وزیر و مشاور امنیت ملی کهنه کار آمریکا و مرشایمر استاد برجسته نظریه نوواقع‌گرایی لزوم خودداری ناتو از توسعه طلبی را متذکر شدند.
اما نشست مادرید و تقلا برای پیوستن سوئد و فنلاند به ناتو نشان داد خطاهای گذشته همچنان تکرار می‌شود و ادامه دارد.
در مورد موضوع خروج یکجانبه آمریکا از توافق بین المللی برجام نیز بسیاری از نخبگان آمریکا به ترامپ توصیه کردند که از این اقدام اجتناب کند لیکن او مسیر دیگری را انتخاب کرد.
پس از روی کار آندن جو بایدن رییس جمهور آمریکا،مجددا این توصیه ها ادامه پیدا کرد و نخبگان این کشور خواستار بازگشت آمریکا به توافق برجام شده‌اند اما دولت این کشور برای طفره رفتن از مسئولیت خود به اتهام زنی، بهانه‌جویی و زیاده‌خواهی روی آورده و حاضر نیست متناسب با واقعیت‌های موجود و پذیرش خطاهای دولت قبلی آمریکا به توافق بازگردد.
تنها راه برون رفت از چنین رخداد‌هایی که هزینه‌های زیادی برای آمریکا و کشورهای دیگر بوجود آورده و برای جلوگیری از نتایج خسارت‌باری مانند به حاشیه بردن قوانین، تضعیف دیپلماسی و ایجاد تعارض میان کشورها، تقویت چند جانبه‌گرایی تعاملی و مقابله با یک جانبه گرایی آمریکایی است.
تجربه آمریکا از به قدرت رسیدن ترامپ به خوبی نشان داد ،انحصار قدرت در این کشور منجر به چه فجایعی خواهد شد.
خروج آمریکا از توافقات مهمی مانند برجام و پاریس، تشدید نژادپرستی، حمایت از شهرک‌سازی‌های غیر قانونی صهیونیست‌ها با وجود مخالفت سازمان ملل و ... تنها بخشی از بحران‌هایی بود که شخصیت حقیقی یک رئیس جمهور با استفاده از خلاءهای موجود ساختار قدرت در آمریکا توانست به دنیا تحمیل کند.
بحران‌هایی که به دلیل ریلگذاریهای پیشین در دوره بایدن نیز استمرار یافته و با اتخاذ سیاست‌های اشتباهی همچون عدم بازگشت قاطع به توافق هسته‌ای، ادامه سیاست توسعه ناتو به شرق، تصاحب اموال مردم افغانستان و مداخله ستیزه جویانه در تایوان همچنان ادامه دارد.