هابل از زمان آغاز ماموریتش تصاویری از کیهان به ما نشان داده است که هر بار ما را بیش از قبل شگفت زده می‌کند.
نورنیوزـگروه جامعه: این رصدخانه ۲.۴ متری که تقریبا به اندازه یک اتوبوس بزرگ است، حاصل همکاری بین‌المللی بین ناسا و اسا (سازمان فضایی اروپا) است و از اوایل راه‌اندازی، ماموریت‌های مختلفی با ابزار علمی‌اش انجام داده است که برای هر طرفدار ماموریت‌های فضایی هیجان‌انگیز است.
تلسکوپ فضایی هابل کجاست؟
تلسکوپ فضایی هابل در ۲۴ آوریل ۱۹۹۰ میلادی/۴ اردیبهشت ۱۳۶۹ خورشیدی سوار بر شاتل دیسکاوری (Discovery) به ارتفاع ۵۴۷ کیلومتری از سطح زمین رسید. این رصدخانه فضایی که به اندازه دو فیل بالغ وزن دارد، هر ۹۵ دقیقه یکبار با سرعت ۸ کیلومتر بر ثانیه به دور زمین می‌چرخد. سرعت حرکت تلسکوپ هابل مثل این است که بخواهید از ساحل شرقی تا غربی ایالات متحده را در ۱۰ دقیقه طی کنید.
تلسکوپ فضایی هابل چه ابزاری دارد؟
یکی از مهم‌ترین ابزار این رصدخانه، سنسورهای هدایت دقیق (Fine Guidance Sensors) هستند. زمانی که هابل داده‌ای از اجرام کیهانی جمع‌آوری می‌کند، این سنسور با هدف‌گیری جرم مورد نظر آینه رصدخانه را به سمت آن نشانه می‌رود و تا پایان داده‌گیری تمام رصدخانه ثابت می‌ماند. این ابزار به قدری دقیق است که می‌تواند از فاصله ۲ کلیومتری جرمی به قطر یک تار موی انسان را نشانه‌گیری کند.
تلسکوپ فضایی هابل چه تفاوتی با تلسکوپ‌های زمینی دارد؟
اتمسفر زمین یکی از بزرگترین مانع‌های سر راه تلسکوپ‌های زمینی است. نور ستاره‌ها و سایر اجرام آسمانی با عبور از جو زمین کمی تغییر می‌کنند و باعث می‌شود تا برخی از طول موج‌ها به سنسور تلسکوپ نرسد.
این اتفاق را در زندگی روزمره نیز می‌بینید. نور خورشید با عبور از جو زمین پخش می‌شود و در زمان‌های متفاوتی از روز - بسته به زاویه تابش خورشید - رنگ‌های متفاوتی خواهد داشت. در صورتی که اگر جو زمین وجود نداشت، خورشید به رنگ سفید دیده می‌شد و حتی می‌توانستید در روز سایر ستاره‌ها را نیز ببینید.