چنین نگاهی اساسا قائل به پیش‌بینی موضوعات بر اساس روندهای جاری در کشور نیست و به جای پیشگیری هوشمندانه از وقوع اتفاقات دردسر ساز و بحران‌ها، بیشتر در پی مدیریت بحران و درمان تسکینی آنهاست که منطقا تبعات زیادی از جنس نارضایتی مردم و تحمیل هزینه‌های گزاف را به دنبال دارد.
نورنیوز ـ گروه اقتصادی: رضا اردکانیان وزیر نیرو، معاون امور برق و انرژی خود را مسئول تشکیل «ستاد فرماندهی راهبری اوج بار» کرد!
در متن این دستور آمده است:
با توجه به رشد غیرقابل انتظار مصرف برق به سبب گرمای زودرس، خشک‌سالی و فعالیت غیرمجاز مراکز استخراج رمز ارز، ضرورت دارد به منظور برنامه‌ریزی هرچه دقیق‌تر مدیریت تولید و مصرف برق در روزهای آتی و اتخاذ تصمیم هماهنگ، جامع‌الاطراف و فوری، ستادی تحت عنوان «ستاد فرماندهی راهبری اوج بار» تشکیل و با تدوین پروتکل‌های لازم به صورت روزانه تصمیم مقتضی اتخاذ و ضمن طراحی ساختار متناسب در استان‌ها، نتایج به صورت مستمر به اطلاع این‌جانب رسانده شود.
به این رفتار مدیریتی که متاسفانه نمونه‌های مشابهی طی هشت سال گذشته در دولت دارد، انتقادات زیادی وارد است و بیش از هر چیز بیان‌گر نبود یک نگاه راهبردی و آیند‌ه‌گرانه به مسائل مختلف در هر حوزه است.
چنین نگاهی اساسا قائل به پیش‌بینی موضوعات بر اساس روندهای جاری در کشور نیست و به جای پیشگیری هوشمندانه از وقوع اتفاقات دردسر ساز و بحران‌ها، بیشتر در پی مدیریت بحران و درمان تسکینی آنهاست که منطقا تبعات زیادی از جنس نارضایتی مردم و تحمیل هزینه‌های گزاف را به دنبال دارد.
یکی از نمونه‌های روشن این روش مدیریتی را می‌توان در موضوع گوشت مرغ ملاحظه کرد، چنانچه در این موضوع هم به جای برنامه‌ریزی پیشینی، وقتی کشور با مشکل مواجه شد، دستگاه‌های مربوطه اقدام به تشکیل «قرارگاه مرغ» کردند که البته نتیجه‌ای جز افزایش قیمت مصوب نداشت و نه تنها مشکل را حل نکرد بلکه باعث نابسامانی بیشتر و صعود مجدد قیمت مرغ تا 30 هزار تومان شد.
نکته آنکه؛ سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در موضوعات پر اهمیت نباید با شیوه مدیریت بحران (که تاکنون نیز موفق نبوده) انجام شود و لازم است قبل از بروز بحران از شکل‌گیری آن جلوگیری شود، به خصوص اینکه در بسیاری از این موارد، با توجه به روندهای جاری می‌توان وقوع بحران را به راحتی پیش‌بینی کرد.
حال سوال اینجاست که چرا دستگاه‌های اجرایی به وظایف ذاتی خود که طبیعتا باید موجب جلوگیری از بروز بحران شود عمل نمی‌کنند و منتظر می‌مانند تا بحران شکل بگیرد و بعد برای رفع آن ستاد و قرارگاه و کارگروه ویژه و... تشکیل می‌دهند؟
به نظر می‌رسد؛ عدم فهم راهبردی از حوزه مدیریتی، ناتوانی در هماهنگ‌سازی نهادهای مسئول زیر مجموعه و نابسامانی مناسبات بین دستگاهی از مهمترین زمینه‌های بروز این قبیل رفتارها در عرصه مدیریت کلان کشور است.