فتنه ای بزرگتر از داعش و هوشمندی حاکمان عراق

به گزارش نورنیوز؛ گروه بین الملل: اعتراضات مدنی مردم عراق که پس از یک وقفه تقریبا ده روزه، از روز جمعه گذشته دوباره در شهرهای مختلف این کشور از سر گرفته شد، اگرچه با دخالت عناصر نفوذی، بعضا به درگیری و متاسفانه کشته شدن برخی از افراد طرفین انجامید، اما در نهایت به فرصتی برای دولت و ملت عراق تبدیل شد تا از این رهگذر، ضمن حفظ استقلال سیاسی حاکمیت، شتاب ایجاد شده برای اصلاحات مدنظر معترضین نیز مضاعف شود.

در این باره نکات مهمی وجود دارد که به اختصار خواهد آمد:

1ـ اساس اعتراضات مردمی در عراق به وجود فساد اداری، ویژه خواری برخی جریانهای سیاسی و ضعف کارآمدی حاکمیت بر می گردد که منجر به بروز شکاف های طبقاتی شده است و لذا چنانچه در قانون اساسی این کشور نیز بدان تصریح شده، اعتراض عمومی حقی است که هیچیک از ارکان قدرت در عراق نیز با آن مخالفتی ندارند.

2ـ مسائلی که به عنوان ریشه اعتراضات بدان اشاره شد، طبعا نتیجه عملکرد دولت فعلی به تنهایی نیست، بلکه محصول سالها دخالت بیگانه و خرابکاری عناصر نفوذی است که بعد از سقوط رژیم بعثی صدام دستشان از قدرت و ثروت ملی کوتاه شده و این کشور را به اشکال مختلف درگیر بحران های متعدد کرده اند. تاسیس و حمایت گروه تکفیری داعش و درگیر کردن کشور با یک بحران امنیتی بزرگ تنها گوشه ای از این اقدامات است.

3ـ بخشی از نسل جدید (15 تا 25 سال) عراق که یکی از پایه های اعتراضات اخیر هستند، بدون اطلاع از مصائبی که غرب و جریان نفوذ بر سر کشورشان آورده، عمدتا تحت تاثیر شبکه های اجتماعی و رسانه های جریان ضد مقاومت، به غلط، دولت ضدآمریکایی ـ ضدصهیونیستی فعلی را مسئول نابسامانی ها می دانند، این در حالی است که هر آنچه تاکنون مانع تثبیت ثبات و آرامش در این کشور شده، نتیجه سیاستهای غرب و مزدوران منطقه ای آنان است که نان خود را در ناامنی عراق جستجو می کنند.

4ـ نقش برخی از جریانهای سیاسی حاضر در عرصه قدرت، در دامن زدن به اعتراضات، با هدف تضعیف دولت مستقر و سهم گیری بیشتر، به وضوح پیداست، مسئله ای که بدون در نظر گرفتن مصالح عالیه عراق، موجبات برخی درگیری ها را فراهم آورده است.

5ـ موج سواری عناصر بیگانه و نفوذی که مترصد انتقام از جریان مقاومت در عراق بودند، عامل مهمی است که نباید از آن غافل شد. به بیان بهتر؛ بستر تشریح شده برای بروز اعتراضات بر حق مردم، فضا را برای عقده گشایی آنان فراهم آورد تا با بهره گیری از تمام امکانات خود اعم از مالی، رسانه ای، اطلاعاتی و حتی سفارتخانه های خود در بغداد، حداقل در سه سطح به اهداف خود برسند:

الف) ایجاد یک انقلاب سراسری و راهبری آن تا سرنگونی نظام حاکم بر عراق برای تحقق نقشه های بعدی.

ب) بد نام کردن گروههای مقاومت و نیز دوستان واقعی ملت عراق نزد نسل جوان که طی سالیان گذشته مهمترین رکن مبارزه با تروریسم نیابتی غرب بوده و مانع از تحقق نقشه شوم تجزیه این کشور شدند.

ج) ترور عناصر کلیدی و موثر مقاومت با ایجاد فضا سازیهای سنگین رسانه ای با انجام عملیات روانی مناسب، به گونه ای که جای خادم و خائن نزد افکار عمومی نسل جوان عراق عوض شود.

این سناریو که برای ایجاد بی ثباتی و متزلزل سازی نظام سیاسی این عراق طراحی شده بود،با راهبری هوشمندانه مرجعیت دینی، عملکرد بسیار خوب دولت، همکاری احزاب و نیز تلاش بی وقفه رسانه‌های مستقل برای روشنگری افکار عمومی، ضمن مواجه شدن با ناکامی و شکست نتوانست مردم آگاه عراق را برای همراهی با فتنه جدید فریب بدهد.

در حال حاضرحضور جمعیت تظاهر کنندگان در بغداد بسیار کم شده و شعارها از «اسقاط نظام» به «اصلاحات» تبدیل شده است.

نکته مهم در این باره اینکه؛ طی روزهای جمعه و شنبه، جمعیت اصیل معترض با پیروی از بیانیه آیت الله سیستانی و اعتماد به وعده های دولت مبنی بر رفع مشکلات، صفوف خود را از اغتشاشگران جدا کردند و لذا آنچه در استانهای جنوبی اتفاق افتاد اساسا رنگ و بویی از تظاهرات نداشت، بلکه صرفا هجوم وحشیانه عناصر مزدور نفوذی به مقرهای احزاب، ادارات دولتی و... بود که به نظر می رسد با وجود تلخی هایی که داشت فرصت های قابل توجهی را به وجود آورد و دست فتنه گران برای مردم رو شد.