در روزهای بعد از هدف قرار گرفته شدن تاسیسات نفتی آرامکوی عربستان توسط یمن، رسانه‌های آمریکایی به دو دسته تقسیم شدند. برخی خواهان پاسخ صریح آمریکا در دفاع از عربستان به ایران شدند. دسته دوم اما به انتقاد از ترامپ پرداختند که با سیاست های خود بساط چنین افتضاحی را پدید آورده است.
نورنیوز- گروه بین الملل: در همین ارتباط روزنامه آمریکایی واشنگتن پست به نقل از سوزان ملونی از موسسه ی بروکیگنز نوشته:« ترامپ و متحدانش در واشنگتن و اروپا با اصرار بر رسیدن به توافقی بهتر و بزرگ تر با ایران، شعله های هرج و مرج و درگیری را مشتعل کردند.ترامپ سیاست متناقضی را در پیش می گیرد. از یک طرف تحریم هایی وخیم تر از آنچه اوباما وعده داده بود را برای کشاندن ایرانی ها به پای میز مذاکره اعمال می کند، و از سوی دیگر تعهد فشار حداکثری اش تمایلی است برای جدا کردن ایالات متحده از درگیری های طولانی مدت در خاورمیانه.»
واشنگتن پست در ادامه یادداشت خود نوشته:«ترامپ بین رویارویی با ایران و برآوردن خواست جمهوری خواهان، اسرائیل و عربستان با غریزه اصلی اش در کنار ماندن ایالات متحده از هر گونه درگیری نظامیِ خارجی، گیر کرده است. با این حال نااطمینانی پیرامون اینکه ترامپ کدام سمت را می گیرد، دیگر چالش های سیاسی خارجی که ایالات متحده در خاورمیانه با آن روبروست را پیچیده می کند.»
واشنگتن پست در ادامه روایت سیاست خارجی بلاتکلیف آمریکا نوشته:«محاسبات ایرانی ها اینگونه بوده که با فشار بر ایالات متحده و متحدانش می توانند در هر مذاکره آتی اهرم دیپلماتیک ایجاد کنند.کشورهای اروپایی که قبلا به عملیات ایالت متحده برای دفاع از امینت خاورمیانه ملحق می شدند حالا دیگر تمایلی به انجام آن ندارند، چرا که می ترسند ترامپ آنها را گرفتار باتلاق جنگ کند. حتی دشمنان دیرینه ی ایران نیز امروز با رئیس جمهور دمدمی مزاجی که در آخرین دقایق دستور یک حمله را لغو می کند، جنگ با ایران را نمی خواهند.»
این روزنامه آمریکایی در ادامه التماس‌های ترامپ برای دیدار با مقامات ایرانی را زیر سوال برده و می‌نویسد:«به رغم اینکه ترامپ بر ملاقات با رهبران ایران اصرار می ورزد، اما منتفی دانستن یک تنش نظامی احتمالی غیر ممکن است. جنگ همین حالا هم به کمک روش های غیر سنتی، از جمله حملات سایبری در جریان است. مشکل اینجاست که امروز یک مسیر روشن برای دیپلماسی وجود ندارد. رویکرد دولت ترامپ نسبت به ایران یک راهبرد غیر منسجم و گیج کننده است. امروز در ایران هیچ کسی نمی خواهد اولین نفری باشد که در مجمع عمومی آتی سازمان ملل دست های رئیس جمهور آمریکا را بفشارد.»