از آمریکا تا چین و مصر، جهان امروز در حال مهندسی معکوس پهپادهای ایرانی است؛ اما این تنها سطح دیدهپذیر قدرت دفاعی ایران است. پشت این ویترین، منظومهای بومی از توان موشکی، دریایی، زیرسطحی، سایبری و جنگ الکترونیک شکل گرفته که بر پایه نوآوری مستقل و پیشبینیناپذیری راهبردی بنا شده است.
نورنیوز-گروه بینالملل: رسانههای نظامی گزارش دادهاند که آمریکا یگان جدیدی با پهپادهای LUCAS ـ برگرفته از طراحی ایرانی ـ راهاندازی کرده، مصر در EDEX-2025 جبار-۱۵۰ را رونمایی نموده و چین مدل «لونگ ام ۹» را آزمایش کرده است. اینکه سه قدرت در سه قاره بهطور همزمان نسخهبرداری کنند، تنها یک پیام دارد: ایران نه دنبالکننده فناوری، بلکه تولیدکننده الگو است.
اما تصویر بزرگتر در اینجاست که پهپاد تنها یک جز از ساختار دفاعی ایران است. توان موشکی با بردهای متنوع، زیرسطحیها و شناورهای سریع، شبکههای سایبری و جنگ الکترونیک درهمتنیده، امروز مجموعهای متحد و در حال تکامل را شکل دادهاند؛ ساختاری که دشمن دیگر نمیتواند اندازهگیریاش کند. در ایران سلاح ساخته نمیشود؛ قدرت و تاکتیک مهندسی میشود.
منطق مشترک در توسعه توان بازدارندگی
معماری دفاعی ایران بر سه ستون استوار است:
هزینه کم ـ اثر راهبردی بالا
طراحی ساده ـ تاکتیک پیچیده و چندبرداری
وابستگی صفر ـ تولید انبوه و منعطف
این منطق در فناوری پهپادی تبلور یافته و همانقدر دقیق در قدرت موشکی، دریایی و سایبری نیز دیده میشود. موشکهای نقطهزن با مانورگری بالا، شناورهایی که با سرعت تاکتیک را جابهجا میکنند، زیردریاییهایی که دیده نمیشوند اما حضور دارند، و سامانههایی که میتوانند شبکه فرماندهی دشمن را کور کنند، اینها مصداق یک راهبرد واحدند:
قدرت دفاعی با ابتکار، نه با نمایش.
دشمن نمیداند آفند از کجا آغاز میشود؛ و مهمتر اینکه نمیداند از کجا پایان مییابد.
زمانی برای توهم نبود؛ پنج روز کافی بود
آمریکا و رژیم صهیونیستی با تصور برتری تکنولوژیک وارد میدان شدند؛ آنان باور داشتند قدرت ایران قابل تخمین، محدود و قابل مهار است. اما در جنگ ۱۲روزه تنها پنج روز کافی بود تا بفهمند در مقابل ساختاری قرار گرفتهاند که قواعد کلاسیک جنگ را نمیپذیرد.
پاسخ ایران چندلایه، نامتقارن، ترکیبی و کاملاً غیرقابلپیشبینی بود. ضربات دقیق، حملات چندمحوری، ترکیب توان موشکی، پهپادی و سایبری، ظرفیتهایی بود که پیش از این افشا نشده بود و معادله را واژگون کرد.
آنچه رخ داد صرفاً تقابل نظامی نبود؛ دام راهبردی بود.
بهجای تسلیم ایران، این مهاجمان بودند که ناچار به عقبنشینی و درخواست آتشبس شدند. قدرت دفاعی ایران محصول ابهام، انعطاف و ابتکار است.
آینده؛ دفاع ایران شبکهایتر و هوشمندتر خواهد شد
ساختار دفاعی ایران در مرحله اتصال و هماهنگسازی قرار دارد؛ جایی که موشکها، پهپادها، زیرسطحیها، ناوگان سطحی، سایبر و جنگ الکترونیک در قالب یک شبکه هوشمند و تحلیلگر عمل می کنند.
مقابله ایران با هرنوع تهدید، نه خطی، بلکه پلکانی، موجی و پیدرپی خواهد بود؛ تهاجم میتواند از هوا آغاز شود، با سایبر ادامه یابد، در دریا گسترش پیدا کند و با موشکهای دقیق به پایان برسد.
رقبا امروز در حال کپی طراحیاند، اما فردا ناگریز خواهند بود معماری امنیتی ایران را مطالعه کنند.
ایران ثابت کرده که قدرت دفاعی موثر بهجای نمایش در رسانهها، بابد بر ادراک دشمن اثر گذارباشد.