رژیم صهیونیستی در حالی موجی از حملات گسترده زمینی، هوایی و دریایی را علیه غزه آغاز کرده که آتش‌بس نمایشی، ناکامی‌های میدانی در لبنان و سوریه، رسوایی شکنجه اسرا و بی‌اعتباری ادعاهای قدرت منطقه‌ای، این رژیم را در موقعیتی متزلزل قرار داده است؛ موقعیتی که اکنون تلاش می‌کند با «کشتار برای سفیدسازی شکست» پنهان شود.
نورنیوز-گروه بین‌الملل: با وجود اعلام آتش‌بس در قالب طرح ۲۰ ماده‌ای ترامپ و شوی سیاسی شرم‌الشیخ، رژیم صهیونیستی عملاً هیچ‌گاه عملیات خود علیه غزه را متوقف نکرد. ورود کمک‌های بشردوستانه نیز تنها به ۳۵ درصد وعده‌ها محدود شد؛ آن‌هم بدون دارو و اقلام حیاتی. اما حملات اخیر در مقیاسی بی‌سابقه و چندلایه، محله‌های الشجاعیه و التفاح را زیر آتش توپخانه، بمباران هوایی و حملات دریایی قرار داده است.
این سطح از خشونت، فراتر از یک حمله نظامی، به یک ابزار «قدرت‌نمایی نمایشی» برای جبران شکست‌های منطقه‌ای تبدیل شده است؛ روندی که پیش از این نیز بارها برای سرپوش گذاشتن بر شکست‌های راهبردی به‌کار گرفته شده بود. تل‌آویو بخوبی می‌داند که تداوم وضعیت شکننده داخلی‌اش، تنها با ایجاد شوک امنیتی و نمایش خشونت عریان قابل مدیریت است.
مشت آهنین برای باج‌خواهی و انحراف افکار عمومی
رژیم صهیونیستی به‌گونه‌ای حساب‌شده در سایه آتش‌بسِ صوری، شهرک‌سازی در کرانه باختری و قدس را گسترش داده و اشغالگری را به مرحله‌ای بی‌پرده رسانده است. فشار افکار عمومی جهانی و حتی انتقاد متحدان اروپایی—آلمان، انگلیس، فرانسه و ایتالیا—نشان می‌دهد که صهیونیست‌ها برخلاف تصور گذشته دیگر قادر به مدیریت روایت جهانی نیستند.
افزون بر این، رسوایی شکنجه اسرا به یک بحران جدی تبدیل شده است. انتشار ویدئوهای تیراندازی مستقیم به دو جوان فلسطینی تسلیم‌شده و مثله‌کردن اجساد با بولدوزر نظامی، چهره واقعی «سیاست دولتی شکنجه» را آشکار کرد؛ موضوعی که کمیته سازمان ملل نیز آن را تأیید کرد. در چنین شرایطی، آغاز دور جدیدی از کشتار در غزه بیش از آنکه بخشی از راهبرد نظامی باشد، تلاش برای جابه‌جایی مرکز توجه افکار عمومی از رسوایی‌ها به سمت بحران‌سازی امنیتی است.
محاسبات اشتباه تل‌آویو در سه جبهه
صهیونیست‌ها با تکیه بر پشتیبانی غرب، خود را قدرت بلامنازع منطقه تلقی می‌کردند اما سه تحول مهم این محاسبات را به شکست کشاند:
الف) ناکامی در لبنان
ترور فرمانده ارشد حزب‌الله «طباطبایی» قرار بود ماشه‌ای برای آشوب داخلی لبنان باشد. اما مدیریت هوشمندانه حزب‌الله و حفظ «موازنه وحشت»، فتنه را خنثی کرد و توده‌های مردم لبنان با حضور میلیونی در مراسم تشییع، پروژه جنگ داخلی طراحی‌شده توسط تل‌آویو را به شکست کشاندند.
ب) شکست در سوریه پس از اسد
تل‌آویو گمان داشت سقوط دولت مرکزی و قدرت گرفتن جولانی، سوریه را به شکارگاه دائمی تبدیل کرده است؛ اما مقاومت مردمی بی‌سابقه در بیت‌جن و زخمی شدن نظامیان صهیونیست در برابر نیروهای محلی نشان داد که سوریه پس از بحران، بستری برای گسترش مقاومت شده است. این اشغالگری موجی از محکومیت جهانی را علیه آن برانگیخت.
ج) رسوایی در ادعای حمله به ایران
نمایش رسانه‌ای حمله آمریکا و اسرائیل به ایران، با سخنان شفاف و راهبردی رهبر انقلاب درباره شکست ۲۰ ساله برنامه‌ریزی آمریکا و تل‌آویو، کاملاً فروپاشید. این رویداد ضربه‌ای حیثیتی برای کل ساختار تصمیم‌گیری اسرائیل بود.
در مجموع، این سه شکست بزرگ در کنار رسوایی شکنجه اسرا و بحران داخلی، رژیم صهیونیستی را به سمت احیای «تاکتیک کشتار برای سفیدسازی» سوق داده است.
روز جهانی همبستگی و شکست روایت اسرائیل
۲۹ نوامبر، روز جهانی همبستگی با فلسطین، امسال تنها یک مراسم نمادین نیست؛ بلکه به نمایشگاه جهانی بیداری ملت‌ها تبدیل شده است. از اروپا تا آمریکای لاتین، تظاهرات مردمی و فشار افکار عمومی، دولت‌ها را وادار کرده در برابر تل‌آویو موضع بگیرند.
صهیونیست‌ها می‌کوشند با بهره‌برداری از حاشیه‌هایی مانند مذاکرات صلح اوکراین یا تحرکات نظامی آمریکا در ونزوئلا، توجهات را از شکست‌هایشان منحرف سازند، اما واقعیت آن است که «روایت مقاومت» اکنون گفتمان غالب شده و سانسور رسانه‌های غربی نیز نمی‌تواند این موج را متوقف کند.
نتانیاهو تلاش می‌کند بقای سیاسی خود را از طریق تشدید بحران تضمین کند، اما کشتار غزه دیگر توان پنهان‌سازی رسوایی‌های پیاپی را ندارد؛ زیرا جهان امروز بیش از هر زمان دیگری در کنار فلسطین ایستاده است.