انتشار تصاویر تازه از مراحل ساخت ناو جدید چین نشان می‌دهد پکن احتمالاً در آستانه ساخت نخستین ناو هواپیمابر هسته‌ای خود قرار دارد؛ تحولی که اگر تأیید شود، یکی از مهم‌ترین تغییرات راهبردی در مسیر قدرت‌نمایی دریایی چین خواهد بود و می‌تواند موازنه ژئوپلیتیک آسیا–پاسیفیک را دگرگون کند.
نورنیوز-گروه بین الملل: تحولات اخیر در صنعت دریایی چین، به‌ویژه انتشار تصاویر ماهواره‌ای از ساخت ناو هواپیمابر جدید این کشور، نشانه‌ای روشن از ورود پکن به مرحله‌ای تازه در راهبرد قدرت‌نمایی دریایی است. مشاهده ساختاری که شباهت قابل‌توجهی به «محفظه راکتور هسته‌ای» دارد، این فرضیه را تقویت می‌کند که چین در آستانه توسعه نخستین ناو هواپیمابر با پیشران هسته‌ای قرار گرفته است. اگر این گمانه‌زنی تأیید شود، باید آن را یکی از مهم‌ترین چرخش‌های راهبردی چین در دهه‌های اخیر دانست؛ تغییری که می‌تواند توازن قدرت دریایی را در آسیا–پاسیفیک به‌طور بنیادین دگرگون کند.
پیام مستقیم برای هژمونی دریایی آمریکا
در وهله نخست، پیشران هسته‌ای به‌طور ماهوی مسیر آینده نیروی دریایی چین را تغییر می‌دهد. ناوهای هواپیمابر متعارف این کشور ـ ازجمله «لیائونینگ»، «شاندونگ» و اخیراً «فوجیان» ـ اگرچه پیشرفته‌اند، اما به دلیل اتکای کامل به سوخت فسیلی محدودیت‌هایی جدی در برد و مدت مأموریت دارند. یک ناو هسته‌ای قادر است بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد تا سال‌ها عملیات کند و حضور مستمر در آب‌های دوردست را ممکن سازد. این توانایی همان حلقه‌ای است که چین برای تبدیل‌شدن از قدرت منطقه‌ای به قدرت اقیانوسی نیاز دارد.
در سطح دوم، این تحول پیام آشکاری برای ایالات متحده دارد. تاکنون تنها آمریکا توانایی تولید ناوهای هواپیمابر هسته‌ای را داشته و ورود چین، شکستن یک انحصار تاریخی است. این امر نه فقط یک تغییر فناورانه، بلکه یک اعلام حضور ژئوپلیتیکی است. همچنین توسعه ناو هسته‌ای با راهبرد A2/AD چین مرتبط است و آن را از حالت تدافعی به حالت ترکیبی تدافعی–تهاجمی منتقل می‌کند. پکن با چنین توانایی‌ای می‌تواند در مناطق دورتر نیز ابتکار عمل را در دست گیرد و نفوذ دریایی خود را گسترش دهد.
بلوغ صنعتی و نقش جدید چین در امنیت جهانی
در سطح داخلی نیز ساخت چنین ناوی نشان‌دهنده بلوغ صنعتی و انسجام سازمانی چین است. موفقیت در این مسیر مشروعیت بیشتری برای الگوی توسعه مبتنی بر قدرت ملی ایجاد می‌کند. در سطح بین‌المللی، ناو هسته‌ای امکان مشارکت فعال‌تر در مأموریت‌های جهانی ـ ازجمله حفاظت از خطوط انرژی و مبارزه با دزدی دریایی ـ را فراهم می‌آورد و نفوذ چین را در خاورمیانه، آفریقا و اقیانوس هند افزایش می‌دهد.
بر این اساس، ورود چین به عرصه ناوهای هواپیمابر هسته‌ای یک تحول راهبردی سطح بالا است که می‌تواند معماری قدرت دریایی آینده را بازتعریف کند.
