آتش‌بس غزه با میانجی‌گری آمریکا، ترکیه، قطر و مصر به جنگ بیش از 2 ساله در این باریکه پایان داد و البته مورد استقبال بسیاری از کشورهای جهان قرار گرفت اما وعده‌های ترامپ برای بازگشت آرامش کامل به غزه به نظر توخالی و پوچ است.
نورنیوز- گروه بین الملل: روزنامه گاردین نوشت: آتش‌بس غزه بالاخره به اجرا درآمد و «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا پس از سخنرانی در پارلمان رژیم صهیونیستی(کنست) در شرم‌الشیخ مصر با حضور بیش از ۲۰ نفر از سران جهان با سر وصدای زیاد توافق آتش‌بس را امضا کرد.
پیش‌بینی اینکه این توافق در نهایت به تشکیل کشور فلسطین منجر شود با توجه به پیشینه تاریخی جنگ میان فلسطین و صهیونیست‌ها بیش از حد خوش‌بینانه است. به خصوص که این توافق هیچ مسیر روشنی برای حاکمیت فلسطینی‌ها ارائه نمی‌دهد و خطر جدایی غزه از کرانه باختری را برای آینده‌ای قابل پیش‌بینی به همراه دارد.
ویرانی‌های عظیمی که این جنگ به جا گذاشته، عدم وجود هرگونه جدول زمانی برای تعیین سرنوشت فلسطینی‌ها ، دروغ بودن ادعاهای مغرورانه رئیس جمهور آمریکا را در سخنرانی‌اش در کنست درباره «طلوع تاریخی» و یک «عصر طلایی» ثابت می‌کند.
ترامپ در سخنرانی خود در پارلمان رژیم صهیونیستی نتوانست جلوی خودش را بگیرد و در سخنرانی خود این توافق را شخصی کرد. یک نمایش مسخره که در آن، یک تنه سعی کرد آبروی از دست‌رفته اسرائیل را بازگرداند.
طرحی که یک طرف را از حق خودمختاری محروم کند، نمی‌تواند صلح مشروع به ارمغان بیاورد. آتش‌بس و کامیون‌های کمک‌رسانی مورد استقبال قرار می‌گیرند. اما این رویه هنوز پیشرفت سیاسی محسوب نمی‌شود. بدون سازوکارهایی که مشارکت و کنترل فلسطینیان را بر نهادهای آنها تضمین کند، هرگونه توافقی خطر راکد کردن وضعیت موجود تحت زبان صلح را به همراه دارد.
مردم غزه به شدت به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و غذا و دارو باید در اولویت اصلی باشند. اما نمی‌توان برای بازسازی این منطقه وقت تلف کرد. در میان ۶۰ میلیون تُن آوار، فلسطینی‌ها برای بازسازی خانه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها، مساجد و سایر نهادهایی که در اثر حمله رژیم صهیونیستی ویران شده‌اند، به کمک نیاز دارند. برای موفقیت دولت انتقالی غزه، بودجه باید به سرعت جریان یابد و شکاف‌های امنیتی پر شود. مانند بسیاری از بخش‌های طرح صلح ترامپ، اظهارنظرها درباره یک نیروی ثبات‌بخش بین‌المللی و یک «هیات صلح پیشنهادی» با حضور تونی بلر، نخست وزیر پیشین انگلیس به طرز نگران‌کننده‌ای مبهم است.
رنج عظیم دو سال گذشته در نوار غزه به این معنی است که دلیل اخلاقی برای حل و فصل این درگیری، به طور حتم بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد. اما در حالی که آتش‌بس، بازگشت اسرا و تعهد حماس به «غیرنظامی‌سازی» غزه باید به عنوان گام‌های مثبت تلقی شود، سابقه رئیس جمهور آمریکا دلیل کمی برای باور به این است که او به وعده‌هایش عمل خواهد کرد. تسکین کوتاه‌مدت به این معنی نیست که چشم‌انداز تشکیل یک کشور فلسطینی نزدیکتر شده است.»