دومین سالگرد هفت اکتبر و طوفان الاقصی، صحنه بازتولید روایت یک‌جانبه غربی علیه فلسطین بود. رسانه‌ها و دولتمردان غرب با برجسته‌سازی مظلوم‌نمایی اسرائیل و تحقیر مقاومت، تلاش کردند تصویر تحریف‌شده‌ای از واقعیت غزه ارائه دهند.
نورنیوز-گروه بین‌الملل: سالگرد هفت اکتبر در رسانه‌های غربی به‌گونه‌ای پوشش داده شد که گویی رویداد اصلی، قربانی شدن اسرائیل است نه آغاز یک فاجعه انسانی در غزه. این رویکرد، با حذف ریشه‌های تاریخی و نادیده‌گرفتن حقوق فلسطینیان، تصویری احساسی و جهت‌دار تولید کرد. نمونه آن، سخنان صدراعظم آلمان و گزارش‌های بی‌بی‌سی و دویچه‌وله است که با تمرکز بر تلفات اسرائیل و عدم اشاره به تجاوزات و نسل‌کشی، حس همدردی یک‌طرفه ایجاد کردند. چنین روایت‌گری نه تنها به تحریف واقعیت می‌انجامد، بلکه زمینه‌ساز ایجاد بی‌اعتمادی به رسانه‌های بین‌المللی و تضعیف تلاش‌های حق‌طلبانه فلسطین می‌شود.
مشروعیت‌بخشی به اشغالگری
رسانه‌ها و دولتمردان غربی با برجسته‌سازی خسارت‌ها و تلفات اسرائیل، ضمن تطهیر جنایات این رژیم، فضایی تحقیرآمیز برای مقاومت و فلسطینی‌ها ایجاد کردند. این رویکرد همزمان با بازنمایی قدرت اسرائیل، این پیام را منتقل می‌کند که مقاومت راه به جایی نمی‌برد و نهایتاً شکست خواهد خورد. عدم پرداختن به تبادل اسرا و دستاوردهای مقاومت، و تمرکز بر طرح‌هایی مانند طرح ترامپ، بخشی از این استراتژی جهت‌دار است. چنین رویکردی در نهایت منجر به پذیرش سلطه رژیم صهیونیستی و کمرنگ شدن حمایت جهانی از حقوق فلسطینیان خواهد شد.
بزرگ‌نمایی طرح ترامپ و کتمان حقیقت
رسانه‌ها و دولتمردان غربی با تأکید بر طرح ترامپ و مذاکرات شرم‌الشیخ، تلاش کردند دو سال فاجعه انسانی در غزه و نسل‌کشی را به حاشیه ببرند. در این روایت، مذاکرات به‌عنوان محور اصلی صلح معرفی شد، در حالی که همزمان ارسال تسلیحات گسترده به اسرائیل ادامه داشت. این رویکرد نشان‌دهنده تلاش برای سفیدسازی چهره غرب و اسرائیل و پنهان‌سازی واقعیت حمایت‌های نظامی گسترده از نسل‌کشی غزه است. بدین ترتیب، رسانه‌ها به جای تمرکز بر حقوق بشر و عدالت، فضایی ساخته‌اند که طرح‌های سیاسی و منافع رژیم صهیونیستی را مشروعیت‌بخشد.
پیامدهای راهبردی این روایت‌گری
این روایت‌سازی یک‌جانبه غرب، پیامدهایی راهبردی دارد. نخست، تضعیف مشروعیت مقاومت فلسطین در افکار عمومی جهان. دوم، تقویت انسجام استراتژیک اسرائیل و غرب علیه جبهه مقاومت. سوم، کاهش فشار بین‌المللی بر اسرائیل و افزایش توان او برای ادامه اشغالگری و نسل‌کشی. در سطح کلان‌تر، چنین رویکردی، نظم منطقه‌ای را به سمت تثبیت سلطه یک‌جانبه اسرائیل و تضعیف محور مقاومت سوق می‌دهد و خطرات جدیدی برای امنیت و ثبات غرب آسیا ایجاد می‌کند.