همگرایی زلنسکی، نتانیاهو و جولانی فراتر از روابط دیپلماتیک ساده است؛ این اتحاد تاریخی با پیشینه تسلیحاتی و نظامی، نمایش قدرتی پوشالی و همراستایی برای جنگافروزی است که امنیت جهانی را در آستانه بحرانهای بزرگ قرار داده است.
نورنیوز-گروه بینالملل: همگرایی اعلامشده میان زلنسکی، نتانیاهو و جولانی در ظاهر یک تحول دیپلماتیک نوین است، اما بررسی سوابق نشان میدهد این پیوند، ریشهای عمیق دارد. همکاری تسلیحاتی و تبادل اطلاعات میان این سه بازیگر، نه پدیدهای تازه، بلکه ادامه یک همکاری مخفی و بلندمدت است که با هدف پیشبرد منافع مشترک غرب شکل گرفته است. دریافت سامانه پاتریوت از اسرائیل توسط اوکراین و اعلام احیای روابط دیپلماتیک با سوریه تنها بخشهایی از این معادله هستند. این اتحاد نشان میدهد که همکاری آنها صرفاً در چارچوب سیاستهای منطقهای نیست، بلکه به یک پروژه گستردهتر با هدف اعمال فشار و ایجاد ناامنی در عرصه بینالمللی بدل شده است.
نقطه اشتراک در کشتار و جنایت
سوابق جنگی و سیاسی این سه چهره، نقطه اشتراک واضحی را نشان میدهد: کشتار و جنایت علیه بشریت. حمایت نظامی رژیم صهیونیستی از اوکراین، تأیید زلنسکی بر عملیاتهای نظامی غزه، و روابط مستمر جولانی با اسرائیل و گروههای تروریستی، نشان میدهد این همگرایی بر پایه سازوکار خشونت شکل گرفته است. لاوروف، وزیر خارجه روسیه، در تشبیهی هشداردهنده، زلنسکی را با هیتلر مقایسه کرده و این پیام را منتقل میکند که ماهیت این اتحاد فراتر از اختلافات ظاهری سیاسی، یک تجربه تاریخی از جنگافروزی است.
قدرتنمایی سامانههای دفاعی، ببر کاغذی
اعلام ورود سامانههای پاتریوت به اوکراین و سخنان جولانی درباره «ضمانت امنیت سوریه» نمونهای از قدرتنمایی رسانهای است. تجربه میدانی اما خلاف این ادعا را نشان میدهد؛ سامانههای رهگیری پیشرفته همچون پاتریوت، تاد و گنبد آهنین در برابر حملات موشکی و پهپادی ناکارآمد بودهاند. این واقعیت نشان میدهد که جابهجایی و بهرهگیری از این تجهیزات نه اقدامی مؤثر بلکه یک نمایش تبلیغاتی است که هدف آن مشروعیتبخشی به اتحاد نظامی غرب و پوشش دادن ناکارآمدیهای راهبردیشان است.
لکههای ننگ غرب و تهدید امنیت جهانی
همگرایی زلنسکی، نتانیاهو و جولانی، نه تنها یک اتحاد سیاسی، بلکه تجسم بیاعتباری غرب در مشروعیتبخشی است. جولانی فاقد مشروعیت سیاسی است، نتانیاهو در بحران کابینه قرار دارد و زلنسکی پایان دوره ریاست جمهوری خود را پشت سر گذاشته است. این سه بازیگر به نمایندگی از غرب، سیاست جنگافروزی را دنبال میکنند. نتیجه این همگرایی، قتلعام و بیثباتی در سطح منطقه و جهان است. آنها به عنوان ابزار اجرای سیاستهای نظامی غرب، تهدیدی جدی علیه امنیت و ثبات بینالمللی محسوب میشوند. مقابله با این اتحاد نیازمند هوشیاری منطقه ای و یک اجماع جهانی قوی است.