ترامپ مجددا خود را شایسته نوبل صلح دانست. اما کارنامه‌اش پر از بحران و خشونت است؛ چراغ سبز به حمله اسرائیل علیه ایران در جنگ 12 روزه، نقش مستقیم در نسل‌کشی غزه و حتی تبانی در حمله به دوحه، قطر. او نه صلح‌آفرین، بلکه شریک جنگ و ویرانی است.
نورنیوز-گروه بین‌الملل: ترامپ در دوره نخست ریاست‌جمهوری خود با خروج از برجام و اعمال تحریم‌های فلج‌کننده، پایه‌های بی‌اعتمادی و بحران منطقه‌ای را بنا نهاد. دارو، غذا و نیازهای اساسی مردم ایران تحت فشار قرار گرفت. او در دوره دوم، همان مسیر را تشدید کرد، اما این بار با حمایت‌های نظامی آشکار و چراغ سبز به اقدامات اسرائیل. نتیجه روشن بود، شعله‌ور شدن درگیری‌های جدید و گسترش بحران در سطح منطقه‌ای و جهانی. فشار حداکثری ترامپ نه تنها صلح‌آفرین نبود، بلکه به محرک تنش‌های تازه تبدیل شد.
جنگ ۱۲ روزه؛ با چراغ سبز واشنگتن
ترامپ اخیراً خود را پایان‌دهنده جنگ‌ها معرفی کرده است؛ اما واقعیت خلاف این ادعا را نشان می‌دهد. اسرائیل، با چراغ سبز مستقیم ترامپ، حمله‌ای گسترده به ایران را آغاز کرد و جنگ ۱۲ روزه را رقم زد. بمباران تأسیسات فردو و نطنز توسط پنتاگون و به دستور مستقیم او، منطقه را به آستانه انفجار کشاند و تنها پاسخ کوبنده ایران و محاسبات امنیتی برای نجات اسرائیل از مهلکه، منجر به آتش بس شد. ترامپ نه پایان‌دهنده جنگ، بلکه شریک آشکار تجاوز و بحران بود. این پرونده نشان می‌دهد که ادعای او برای نوبل، تحریف آشکار واقعیت‌ها است.
حمله به دوحه؛ تبانی با تجاوزگری
یکی دیگر از ابعاد جنجالی سیاست ترامپ، نقش او در حمله اسرائیل به دوحه، پایتخت قطر بود. این اقدام، با هماهنگی مستقیم واشنگتن و چشم‌پوشی ترامپ از اصول دیپلماسی، انجام شد. حمله به یک کشور ثالث نه تنها نقض قوانین بین‌المللی بود، بلکه پیامدهای امنیتی گسترده‌ای برای منطقه داشت. ترامپ در این ماجرا نقش فعال داشت و با تبانی آشکار، مسیر تجاوزگری را هموار کرد؛ نکته‌ای که با شعارهای او درباره صلح کاملاً در تضاد است.
ترامپ؛ شریک نسل‌کشی و ویرانی
ادعای ترامپ درباره صلح، بیش از هر جای دیگر در غزه باطل می‌شود. او با ارسال تسلیحات و حمایت سیاسی از اسرائیل، در کشتار بیش از ۶۵ هزار فلسطینی، از جمله بیش از ۲۰ هزار کودک، شریک مستقیم است. بیمارستان‌ها، مدارس و اردوگاه‌ها ویران شدند و میلیون‌ها غیرنظامی بی‌پناه ماندند. سکوت و همراهی همه جانبه ی ترامپ با اسرائیل، سندی آشکار بر شراکت او در نسل‌کشی است. کارنامه او در غزه نه تنها با صلح بیگانه است، بلکه لکه‌ای سیاه بر تاریخ معاصر محسوب می‌شود.
نوبل؛ جایزه‌ای برای حقیقت، نه توهم
نوبل صلح جایزه‌ای برای کسانی است که در برابر خشونت و بی‌عدالتی ایستادگی کرده‌اند. نام‌هایی چون نلسون ماندلا و ملاله یوسف‌زی، نماد شجاعت و مقاومت در برابر سرکوب هستند. اما ترامپ با خروج از توافق‌ها، تحریم، چراغ سبز به تجاوزگری، ترور فرماندهان مبارزه با تروریسم و همراهی با نسل‌کشی، بیش از هر کس به بی‌ثباتی دامن زد. ادعای او برای دریافت نوبل، چیزی جز یک شوخی تلخ نیست؛ شوخی‌ای که نشان می‌دهد چگونه سیاستمداران جنگ‌طلب تلاش می‌کنند حافظه جهانی را تحریف کنند.