آغاز حمله زمینی و تشدید بمباران‌های بی‌امان "اسرائیل" علیه شهر غزه، مرحله‌ای تازه از طرح نسل‌کشی است که به آوارگی بیش از 400 هزار فلسطینی انجامیده است. این روند، نه‌تنها نشانه‌ای از شکست اخلاقی و سیاسی تل‌آویو است، بلکه هشدار آشکاری درباره ورود منطقه به یک بحران انسانی و امنیتی بی‌سابقه می‌باشد.
نورنیوز-گروه بین‌الملل: حمله زمینی اخیر ارتش "اسرائیل" به شهر غزه، هم‌زمان با موجی تازه از حملات هوایی و توپخانه‌ای، چهره‌ای آشکار از سیاست پاکسازی جمعیتی را نشان می‌دهد. گزارش‌ها حاکی از آن است که بیش از ۴۰۰ هزار نفر از ساکنان مجبور به کوچ اجباری شده‌اند؛ مسیری که یادآور بزرگ‌ترین تراژدی‌های قرن بیستم است. این حمله، درست در زمانی آغاز شد که تلاش‌های بین‌المللی برای برقراری آتش‌بس و ارسال کمک‌های بشردوستانه در جریان بود، نشانه‌ای روشن از بی‌اعتنایی کامل تل‌آویو به قواعد بین‌المللی.
بحران انسانی در غزه به‌سرعت به نقطه غیرقابل بازگشت نزدیک می‌شود. بیمارستان‌های این منطقه یکی پس از دیگری از کار می‌افتند و ده‌ها هزار مجروح و بیمار بدون دسترسی به دارو و سوخت در معرض مرگ قرار گرفته‌اند. حمله مستقیم به مراکز درمانی مانند بیمارستان کودکان الرنتیسی، نمایانگر راهبرد عامدانه برای فروپاشی کامل نظام سلامت است. این فاجعه، به‌وضوح در تضاد با تعهدات کنوانسیون ژنو و اصول بنیادین حقوق بشر قرار دارد.
اهداف پنهان؛ از جنگ فرسایشی تا مهندسی جمعیتی
در ظاهر، این عملیات با هدف تضعیف مقاومت و آزادسازی اسرا توجیه می‌شود، اما شواهد نشان می‌دهد که نقشه‌ای بزرگ‌تر در کار است: تغییر بافت جمعیتی غزه. سیاستمداران افراطی در تل‌آویو و حامیان بین‌المللی آنان بارها تأکید کرده‌اند که امنیت "اسرائیل" تنها با کاهش یا حذف جمعیت فلسطینیان تضمین می‌شود. استفاده از تاکتیک‌هایی چون بمباران گسترده، ایجاد رعب و وحشت، و محاصره غذایی و دارویی، عملاً ابزارهای اجرای این مهندسی جمعیتی است.
پروژه کوچاندن ساکنان غزه به جنوب، یادآور طرح‌های قدیمی صهیونیستی برای "غزه کوچک" و قابل کنترل است. اما این راهبرد، پیامدهای فاجعه‌باری نه‌تنها برای فلسطینیان بلکه برای کل منطقه دارد. کوچ اجباری صدها هزار انسان، زمینه‌ساز یک بحران پناهجویی گسترده در مرزهای مصر و حتی فراتر از آن خواهد بود، بحرانی که می‌تواند توازن سیاسی و امنیتی خاورمیانه را به‌شدت متزلزل کند.
واکنش‌های جهانی؛ از هشدار تا اقدام
افزایش شدت حملات، موجی از محکومیت‌های جهانی را برانگیخته است. ترکیه این اقدام را "مرحله تازه نسل‌کشی" خوانده، نروژ و فرانسه آن را نقض آشکار قوانین بین‌المللی دانسته‌اند، و کانادا هشدار داده که این عملیات حتی روند آزادی اسرا را تهدید می‌کند. رئیس‌جمهور ایرلند خواستار اخراج "اسرائیل" از سازمان ملل شده و اتحادیه اروپا نیز برای نخستین بار تحریم‌هایی علیه تل‌آویو اعمال کرده است.
با این حال، پرسش کلیدی آن است که آیا این واکنش‌ها به اقدام عملی مؤثر منجر خواهد شد یا همچنان در سطح بیانیه باقی می‌ماند. تجربه نشان داده که بدون فشار واقعی و بازدارنده، "اسرائیل" سیاست‌های خود را ادامه خواهد داد. اکنون بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد که شورای امنیت سازمان ملل به مسئولیت‌های خود عمل کند و با اعمال مکانیسم‌های اجرایی، مانع از ادامه روند پاکسازی جمعیتی در غزه شود.
آینده مبهم؛ خطرات راهبردی برای تل‌آویو
بنیامین نتانیاهو، در تلاش برای حفظ قدرت سیاسی، بزرگ‌ترین قمار خود را آغاز کرده است؛ قماری که نه‌تنها آینده سیاسی او بلکه موجودیت رژیم صهیونیستی را نیز به خطر می‌اندازد. حمله زمینی به غزه، برخلاف ادعای رهبران این رژیم، تضمین‌کننده امنیت نیست، بلکه چرخه خشونت را تشدید می‌کند. مقاومت فلسطین نشان داده که توانایی مقابله و فرسایش ارتش اشغالگر را دارد و این جنگ طولانی، هزینه‌های سنگینی برای تل‌آویو در پی خواهد داشت.
افزون بر این، تشدید بحران انسانی وجهه بین‌المللی "اسرائیل" را بیش از پیش تخریب می‌کند. موج محکومیت‌ها و فشار افکار عمومی در غرب، به‌ویژه اروپا، در حال تبدیل شدن به مطالبه‌ای جدی برای تحریم تسلیحاتی و انزوای سیاسی است. به‌بیان دیگر، آنچه اکنون در غزه رخ می‌دهد، نه یک پیروزی راهبردی برای تل‌آویو، بلکه تشدید روند افول رژیم جعلی صهیونیستی است.