کره جنوبی به‌عنوان رئیس دوره‌ای شورای امنیت سازمان ملل، پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای لغو دائمی تحریم‌های ایران را نهایی کرده است؛ هرچند دیپلمات‌ها می‌گویند شانس تصویب آن با توجه به اختلاف نظر اعضای غربی و وتوی احتمالی، اندک است.
نورنیوز-گروه بین الملل: کره جنوبی به‌عنوان رئیس فعلی شورای امنیت ۱۵ عضوی سازمان ملل، پیش‌نویس قطعنامه‌ای را که موجب لغو دائمی تحریم‌های ایران می‌شود، نهایی کرد، اما به گفته دیپلمات‌ها، هنوز زمان رای‌گیری درباره آن مشخص نشده است.
انگلیس، فرانسه و آلمان در ۲۰ اوت فرآیندی ۳۰ روزه را برای اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران آغاز و تهران را به عدم پایبندی به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ با قدرت‌های جهانی که هدف آن محدود کردن برنامه هسته‌ای تهران بود، متهم کردند.
طبق این فرآیند که به عنوان اسنپ‌بک شناخته می‌شود، شورا اکنون باید تا اواخر سپتامبر در مورد قطعنامه‌ای برای لغو دائمی تحریم‌ها علیه ایران رأی‌گیری کند که برای تصویب به حداقل ۹ رأی موافق و عدم وتو توسط ایالات متحده، روسیه، چین، انگلیس یا فرانسه نیاز دارد.
اگر هیچ یک از اعضا تا ۱۰ روز پس از فعال شدن روند اسنپ‌بک چنین قطعنامه‌ای را ارائه نکرده باشد، آن‌گاه این کار بر عهده رئیس شورای امنیت خواهد بود که اکنون در ماه سپتامبر، کره جنوبی است.
بنابر گزارش رویترز، با نهایی شدن پیش‌نویس قطعنامه در روز دوشنبه، کره جنوبی اکنون می‌تواند آن را در هر زمانی قبل از انقضای مهلت ۳۰ روزه به رأی بگذارد. هرچند، بعید است که این قطعنامه تصویب شود.
انگلیس، فرانسه و آلمان مدعی‌اند که تلاش می‌کنند ایران را متقاعد کنند که سه الزام را رعایت کند تا تهدید آنها برای اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل برای مدت محدودی به تأخیر بیفتد تا فضایی برای مذاکرات در مورد یک توافق بلندمدت برای رسیدگی به نگرانی‌های آنها در مورد برنامه هسته‌ای تهران فراهم شود. چنین تأخیری مستلزم تصویب قطعنامه شورای امنیت است.
در این میان، روسیه و چین، به‌عنوان متحدان استراتژیک ایران به‌طور جداگانه، اواخر ماه گذشته پیش‌نویس قطعنامه‌ای را در شورای امنیت نهایی کردند که توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ را به مدت ۶ ماه تمدید می‌کند و از همه طرف‌ها می‌خواهد فوراً مذاکرات را از سر بگیرند. اما آنها هنوز درخواست رأی‌گیری نکرده‌اند.
اگر روسیه و چین قطعنامه خود را قبل از اینکه آلمان، فرانسه و انگلیس با ایران در مورد تأخیر اسنپ‌بک به توافق برسند، به رأی بگذارند، می‌تواند توسط فرانسه، انگلیس یا ایالات متحده وتو شود.