سلیمی‌نمین نوشت: «آنان که آزادی بیان را نسخه نجات می‌دانند، گویا فراموش کرده‌اند ترورها، تجاوزها و نقض‌های آشکار حقوق بشر، محصول سکوت غرب و سیاست تطهیر جنایتکاران است. اگر آزادی داشتند، لابد آمریکا را هم تبرئه می‌کردند! مشکل اصلی نه آزادی، بلکه بی‌اعتنایی به منافع ملی است.»
نورنیوز-گروه سیاسی: عباس سلیمی نمین، مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران، در یادداشتی نوشت: «در فرازی از توصیه‌های نویسنده بیانیه با صراحت این گونه عنوان می‌شود که در صورت وجود آزادی در ایران علت به‌وجود آمدن شرایط کنونی و چگونگی خروج از آن توسط صاحبان اندیشه مشخص خواهد شد: «آزادی بیان صاحبان اندیشه تضمین شود و این امکان فراهم شود که همه بتوانند با برخورداری از آزادی، نظرات خود را در مورد چرایی بروز شرایط موجود و چگونگی خروج از آن، ابراز کنند.»
این بدان معنی است که ریشه و محرک همه جنایات تجاوزکاران را باید در ایران جست! عجبا! یعنی اگر بیانیه نویس آزادی بیان داشت ثابت می‌کرد که هیچ گناهی متوجه آمریکا و پایگاه نژادپرستی و حامیان اروپایی آنان نیست؛ بنابراین مشکل اصلی فقدان آزادی است که نویسنده بیانیه نتوانسته همه مکنونات قلبی خود را بیان دارد و آمریکا را بیش از این تطهیر کند، و الا اگر معتقد بود ترور دانشمندان جنایت علیه بشریت است، حمله به مراکز فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز نقض آشکار قوانین بین‌المللی است و... مشکلی در بیان آن نداشت. خیر، از نگاهی ویژه به سردمداران سرمایه‌داری جهانی، کدخداگری آمریکا هرچه را ایجاب کند می‌بایست در چارچوب «مذاکراتی سازنده» به آن تن داد و الا به حق!! ملت ایران مورد تجاوز قرار خواهد گرفت.
در آخرین فراز از این نوشتار، این درخواست از عزیزانی که شأنی دانشگاهی دارند زیاده نیست که بدون دقت در محتوا و جمله‌بندی، به امضای هر متنی مبادرت نورزند. در متن تهیه شده متأسفانه علاوه بر رویکردهای خطا، اغلاط مفهومی فراوانی به‌چشم می‌خورد که زیبنده نیست: «برای خنثی‌سازی همه‌جانبه دشمن»، «محصورانی که به‌دلیل بیان نظرات زندانی شده‌اند.» و... امید است به بهانه نفی نگاه‌های افراطی که وظیفه‌ای خطیر است به وادی ترویج نگاهی تفریطی نیفتیم و منافع ملی را هرگز قربانی گرایش‌های حزبی و گروهی نسازیم؛ زیرا که هر نوع فرصت‌طلبی در این شرایط گناهی نابخشودنی خواهد بود.»