نسل کشی سربرنیتسا تنها یک فاجعه تاریخی نیست، بلکه نماد استمرار رویکرد جنایت‌محور غرب در نقاب حقوق بشر است. از صربستان تا غزه، از ویتنام تا یمن، این کارنامه خونین نشان می‌دهد که غرب همچنان در هیأت قاضی، جلاد و رسانه ظاهر می‌شود.
نورنیوز-گروه بین‌الملل: سربرنیتسا در ۱۱ ژوئیه ۱۹۹۵ نه فقط یادآور یک نسل‌کشی، بلکه سندی تاریخی بر خیانت نیروهای حافظ صلح غربی است. در حالی‌که بیش از ۸ هزار مسلمان بوسنیایی به امید حمایت سازمان ملل به نیروهای هلندی پناه بردند، توسط همین نیروها به صرب‌ها تحویل داده شدند و قتل‌عام شدند. ژنرال راتکو میلادیچ، عامل اصلی کشتار، تنها یکی از مهره‌هایی بود که به جرم جنایت علیه بشریت محکوم شد؛ اما هرگز به نقش ایالات متحده، هلند و ناتو در این فاجعه رسیدگی نشد. حتی مرگ مشکوک اسلوبودان میلوسویچ در زندان لاهه پیش از شهادت علیه مقامات آمریکایی، ابعاد پنهان این فاجعه را روشن‌تر می‌سازد.
نقاب حقوق بشر بر چهره قاتلان تاریخی
غرب، که خود را مدافع حقوق بشر معرفی می‌کند، در واقع سابقه‌ای مملو از نسل‌کشی‌های گسترده دارد. از قتل‌عام بومیان کانادا و قحطی‌های مصنوعی در ایران و هند تا بمباران‌های ویتنام و عراق، همگی بخشی از تاریخ رسمی جنایت‌های ساختاری غرب‌اند. حتی امروز با استفاده از ابزارهای تروریسم اقتصادی، غرب ملت‌ها را به زانو در می‌آورد. سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی نیز با سکوت یا همراهی، در نقش توجیه‌گر این جنایات عمل کرده‌اند. غرب نه تنها پاسخگو نیست، بلکه همچنان با ابزار تحریم، تحقیر و تخریب، نسل‌کشی را در اشکال مدرن ادامه می‌دهد.
غزه؛ امتداد سربرنیتسا با زبان عبری
نسل‌کشی فلسطینی‌ها در غزه طی دو دهه اخیر، جدیدترین برگ از دفتر خونین غرب است. درحالی‌که آمریکا و اروپا خود را پرچمدار دموکراسی می‌دانند، نه‌تنها از قطعنامه‌های ضدصهیونیستی جلوگیری کرده‌اند، بلکه با ارسال تسلیحات به رژیم صهیونیستی، عملاً در کشتار کودکان و زنان غزه مشارکت داشته‌اند. تحریم فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر سازمان ملل، توسط آمریکا نیز نشان داد که حتی گزارش حقیقت درباره جنایت کافی‌ست تا هدف تهاجم قرار گیرد. امروز غزه با گرسنگی، بمباران و سکوت جهان در خون غلتیده، تنها به جرم آنکه خواهان ماندن در وطن خویش است.
آینده‌ای تاریک اگر غرب مجازات نشود
جنایت در سربرنیتسا، قتل‌عام در غزه، ترور دانشمندان ایرانی و کشتار در لبنان، سوریه و یمن، همگی حلقه‌هایی از زنجیره‌ای واحد هستند. سکوت جهانی در برابر این جنایات، نه‌تنها غرب را مصمم‌تر، بلکه جهان را به پرتگاه نسل‌کشی‌های بعدی سوق می‌دهد. اگر سازمان ملل و ملت‌ها تنها به سالگردها اکتفا کنند و اراده‌ای برای بازخواست سران غربی نداشته باشند، فردا دیگر نوبت ایران، افغانستان یا آفریقا نخواهد بود؛ بلکه بشریت یک‌سره به مسلخ خواهد رفت. تنها با پایان دادن به مصونیت جنایتکاران غربی، می‌توان به صلح واقعی امید داشت.