در شب عاشورای 1404، آنگاه که دل‌ها در سوگ سالار شهیدان می‌تپید و فضا آکنده از ناله‌ی یا حسین بود، رهبر معظم انقلاب با چهره‌ای آرام، بی‌تکلف و مؤمنانه در میان مردم حاضر شد؛ حضوری که نه فقط نماد همدلی، بلکه نشانه‌ای از ایستادگی یک ملت بود. او نیامده بود تا فقط عزادار باشد، آمده بود تا در میانه‌ی میدان، پرچم تاب‌آوری را برافرازد.
نورنیوز-گروه سیاسی:در آن شب، که «ای ایران» با زمزمه‌ی اشک و آتش در هم آمیخت، عاشورا از دل تاریخ برخاست و در قامت ایران امروز جلوه‌گر شد. ملت، با نگاهی به چهره‌ی آرام رهبری، و گوشی که به صدای وطن سپرده شده بود، فهمید که عزاداری تنها گریه نیست؛ بلکه آمادگی برای ایثار، جانفشانی و مقابله با دشمن است.
حضور رهبر، جان تازه‌ای به شعله‌های ایمان مردم دمید. مادران شهید، جانبازان خاموش، و نسل جوانی که در کوچه‌های جنگ نرم پرورش یافته، همه دریافتند که مسیر حسین، هنوز هم با خون و اراده باید پیموده شود. و این بار، دشمن نه در کربلا، که در هیئت صهیونیسم و استکبار جهانی رخ نشان داده است.
در شب عاشورا، آنگاه که رهبر در صف نخست ایستاد، ملت نیز فهمید که باید در صف نخست بماند؛ در برابر تحقیر، تفرقه و تهدید. این شب، فقط عزای حسین نبود؛ عهدی بود برای ادامه‌ی راه، با دل‌هایی پرشور، چشم‌هایی بیدار و روحی حماسی. و ما، با شهیدان‌مان پیمان بستیم که در عاشورای هر قرن، ایران همچنان خواهد ایستاد.
جهت مشاهده ویدئو، بارکد بالا را اسکن کنید.