ناصر سراج، دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران، طی نامه‌ای به کمیسرعالی حقوق بشر سازمان ملل، حملات نظامی متجاوزانه رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا به تأسیسات هستهای، رسانه‌ای، بهداشتی، اماکن مسکونی، زندان و مناطق شهری و روستایی در خاک ایران، را به شدت محکوم کرد.
نورنیوز-گروه سیاسی: ناصر سراج، دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران با ارسال نامه‌ای به ولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرد: حملات نظامی متجاوزانه اخیر رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا به تأسیسات هستهای، رسانه‌ای، بهداشتی، اماکن مسکونی، زندان و مناطق شهری و روستایی در خاک جمهوری اسلامی ایران،، مصداق آشکار نقض اصول بنیادین حقوق بینالملل، حقوق بین الملل بشر و حقوق بینالملل بشردوستانه است.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
"با احترام، بدین‌وسیله مراتب نگرانی جدّی خود را نسبت به حملات نظامی متجاوزانه اخیر رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا به تأسیسات هستهای، رسانه‌ای، بهداشتی، اماکن مسکونی، زندان و مناطق شهری و روستایی در خاک جمهوری اسلامی ایران، که مصداق آشکار نقض اصول بنیادین حقوق بینالملل، حقوق بین الملل بشر و حقوق بینالملل بشردوستانه می‌باشد، به شرح ذیل به آگاهی جنابعالی می‌رسانم:
نیروهای مسلّح رژیم صهیونیستی با حمله نظامی شلیک موشک به ساختمان خبر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در دو نوبت، آن را به‌صورت عمدی هدف قرار دادند. این حمله موجب تخریب بخشی از تأسیسات رسانه‌ای کشور، اختلال در عملکرد اطلاعرسانی و تأسفبارتر نیز موجب کشته و مجروح شدن کارکنان رسانه‌ای شد که صرفاً وظیفه اطلاعرسانی به مردم را برعهده داشتند.
از سوی دیگر حملات این رژیم در طول روزهای اخیر به مراکز بهداشتی، ساختمان هلال‌احمر، آمبولانسها و مناطق نزدیک به بیمارستانها موجب آسیب دیدن زیرساختها، کشته و مجروح شدن غیرنظامیان و ترس و وحشت ساکنان شده است.
همچنین در حمله رژیم صهیونیستی به زندان اوین، که یکی از مراکز اصلی نگهداری زندانیان در تهران است، بخش‌هایی از این مرکز ازجمله درب ورودی، بیمارستان (بهداری)، آشپزخانه، سالن ملاقات و ساختمان اداری که محل تردد وکلا و خانواده‌های زندانیان بوده است، به‌طور کامل تخریب شد. هدف قرار دادن زندانیان که تحت حمایت ویژه حقوق بشر و حقوق بینالملل بشردوستانه قرار دارند، نقض فاحش اصول شناخته‌شده این دو نظام حقوقی محسوب می‌شود.
همچنین، رژیم صهیونیستی در ساعات پایانی پیش از آتش‌بس، اقدام به حملات گسترده به مناطق شهری 6 و 7 تهران و نیز شهرهای بابل، بابلسر، آستانه‌اشرفیه، چمستان و سایر شهرهای ایران نمود که در جریان آن، تعداد زیادی از غیرنظامیان شهید یا مجروح شدند و خسارات سنگینی به زیرساخت‌های شهری وارد آمد.
علاوه بر آن، این رژیم با هدف ترور دانشمندان هستهای ایران، اقدام به حمله به منازل آن‌ها در مناطق کاملاً غیرنظامی نموده است. این اقدام، نه‌تنها ناقض حق حیات و اصل تفکیک، بلکه مصداق بارز تروریسم دولتی و جنایت جنگی در چارچوب حقوق بینالملل عرفی است.
بر اساس اصول شناخته‌شده حقوق بینالملل بشر، به‌ویژه میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، اقدامات مزبور ناقض تعهدات رژیم صهیونیستی نسبت به احترام و تضمین حقوق بنیادین انسان‌ها، ازجمله حق حیات (ماده 6)، حق امنیّت شخصی (ماده 9) و آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات (ماده 19) محسوب می‌شود.
افزون بر نقض‌های یادشده، اطلاعات موّثق و متعدّدی حاکی از آن است که ایالات‌متحده آمریکا در اجرای این حملات، ازجمله از طریق بمباران تأسیسات هستهای ایران در فردو، اصفهان و نطنز، ارائه اطلاعات ماهواره‌ای، پشتیبانی عملیاتی، سوخت‌رسانی به جنگنده‌ها و کمک‌های اطلاعاتی، نقش مستقیم و فعّالی ایفا کرده است و مطابق ماده 16 پیش‌نویس مواد مسؤولیت دولت‌ها برای اعمال متخلّفانه بین‌المللی مسؤولیت بین‌المللی دارد؛ بر همین اساس، دولت ایالات‌متحده آمریکا به‌عنوان دولت حامی و کمک‌کننده، در جنایات جنگی ارتکابی توسط رژیم صهیونیستی، همدست به شمار می‌رود و لازم است نهادهای بین‌المللی ازجمله دفتر جنابعالی، نسبت به پیگیری جدّی مسؤولیت این دولت در سطح بین‌المللی اقدام نمایند.
با توجّه به اهمیّت موضوع و مسؤولیت ویژه دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در رصد و پاسخ‌گویی به نقض‌های جدّی حقوق بشر، بدین‌وسیله درخواست می‌گردد که موضوع فوق در دستور بررسی مستقل و رسمی قرار گیرد. شایسته است که دفتر جنابعالی، ضمن ثبت رسمی این نقض، زمینه ارجاع آن را به سازوکارهای مربوطه در شورای حقوق بشر فراهم آورده و گزارشگران ویژه کشوری و موضوعی مربوطه را برای بررسی ابعاد انسانی و حقوقی این واقعه فراخواند. همچنین، خواهشمند است از رژیم صهیونیستی و دولت ایالات‌متحده درخواست رسمی به عمل آید تا در قبال این حملات متجاوزانه و آثار ویرانگر آن بر حیات غیرنظامیان، آزادی رسانه، و امنیّت روانی جامعه پاسخ‌گو باشند.