پیام تلویزیونی مقام معظم رهبری بیش از آنکه روایت پایان یک نبرد باشد، نقشه راهی برای آینده است. در روایت ایشان، ایران در حال گذار از موضع دفاعی به موقعیت طراحی راهبردهای بازدارنده فعال است؛ موقعیتی که در آن قدرت موشکی، مشروعیت مردمی، حقانیت حقوقی، و عمق تمدنی در کنار هم قرار می‌گیرند تا تصویر تازه‌ای از ایران در نظام بین‌الملل ترسیم شود.
نورنیوز- گروه سیاسی: سومین پیام تلویزیونی مقام معظم رهبری در تحلیل و جمع‌بندی نبرد مستقیم ایران و رژیم صهیونیستی و ورود آمریکا به جنگ، تنها یک پیام سیاسی یا نظامی نبود؛ بلکه می‌توان آن را به رغم اختصار، بیانیه‌ای راهبردی در ترسیم افق‌های پیش‌روی جمهوری اسلامی و بازتعریف جایگاه ایران در هندسه جدید قدرت در منطقه و جهان دانست. در این پیام، هم پیروزی نظامی صورت‌بندی شد، هم معنای تسلیم در برابر دشمن برملا گشت، و هم انسجام اجتماعی ملت ایران مورد تحسین قرار گرفت.
تبیین یک تحول در موازنه قدرت
رهبر انقلاب با سه تبریک آغاز می‌کنند: تبریک به مناسبت پیروزی بر رژیم صهیونیستی، پیروزی بر آمریکا و تبریک بابت اتحاد بی‌نظیر ملت ایران. هر سه تبریک، در عین حال که رنگ و بوی تحسین دارند، حامل ارزیابی دقیق‌تری از ابعاد نبرد اخیر هستند.
در محور نخست، رهبر انقلاب با صراحت اعلام کردند که رژیم صهیونیستی، با آن‌همه سازوبرگ دفاعی و هیاهوی تبلیغاتی، زیر ضربات ایران له شد. استفاده از واژه‌هایی همچون «با خاک یکسان شد» و «له شدن» در ادبیات رهبری، تنها توصیف یک عملیات نیست؛ بلکه بازتابی از تحولی در موازنه قدرت است. این سخنان نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی وارد مرحله‌ای شده که نه‌تنها از بازدارندگی دفاعی سخن می‌گوید، بلکه به سطحی از قدرت رسیده که تهاجم هدفمند را نیز در دستور کار خود قرار می‌دهد، البته مشروط به تعرض دشمن.
مهم‌تر از جنبه نظامی، رهبر انقلاب بر نتیجه راهبردی این نبرد تأکید کردند: اثبات پرهزینه بودن هرگونه تعرض به ایران برای رژیم صهیونیستی. این گزاره، در واقع قلب راهبرد بازدارندگی فعال جمهوری اسلامی است که از مرحله صرفاً دفاعی به مرحله‌ای از تهاجم محدود اما مؤثر ارتقا یافته است.
در بخش دوم، رهبر انقلاب به نقش مستقیم آمریکا پرداختند. اینکه رئیس‌جمهور آمریکا شخصاً وارد ماجرا شده و به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله می‌کند، از نظر رهبر انقلاب نه یک پیروزی، بلکه نشانه اضطرار آمریکاست. اینکه آنها از سر استیصال دست به حمله زدند و سپس برای لاپوشانی شکست خود به بزرگ‌نمایی متوسل شدند، خود نشانه ضعف است. رهبر انقلاب در ادامه، با یادآوری پاسخ متقابل ایران به پایگاه مهم آمریکا در منطقه، به مخاطبان خود یادآور شدند که جمهوری اسلامی توان هدف‌گیری مراکز حیاتی دشمن را دارد و در صورت تکرار تعرض، باز هم می‌تواند ضربه بزند.
افشای مطالبه اصلی غرب: تسلیم
اما شاید مهم‌ترین بخش سخنان ایشان، بخشی بود که به افشای راهبرد واقعی آمریکا اختصاص داشت. ترامپ – در جایگاه رئیس‌جمهور آمریکا – گفته است ایران باید «تسلیم شود». رهبر انقلاب این جمله را کلید فهم سیاست واقعی آمریکا علیه ایران دانستند. به گفته ایشان، همه بهانه‌های گذشته آمریکا – از حقوق بشر تا برنامه هسته‌ای و توان موشکی – فقط پوشش‌هایی بوده برای یک مطالبه بنیادین: واداشتن ایران به تسلیم.
این بخش از سخنان رهبری، گویای یک رویکرد مهم در رویکرد رسمی جمهوری اسلامی است: از مواجهه موضوع‌محور با آمریکا (مثلاً درباره تحریم یا برجام) به مواجهه هویتی. حالا دیگر اصل ماجرا نه گفت‌وگو درباره برنامه‌ای خاص، بلکه مقاومت در برابر میل قدرت‌های بزرگ برای واداشتن جمهوری اسلامی ایران به عقب‌نشینی از عزت و استقلال خویش است. در چنین چارچوبی، پاسخ ایران دیگر فقط یک موضع سیاسی نیست، بلکه یک موضع تمدنی است.
رهبر انقلاب در ادامه، با تکیه بر سرمایه تاریخی ایران، خواست آمریکا را «مهمل‌گویی» توصیف کردند و یادآور شدند که کشوری با این سابقه تمدنی، فرهنگی، و این سرمایه اجتماعی، هرگز تسلیم نمی‌شود. این تبیین، ابعاد جنگ را از میدان نظامی به میدان معنا و هویت کشانده است.
وجه دیگر سخنرانی رهبری که اهمیت راهبردی دارد، اشاره به انسجام ملت ایران است. تعبیر ایشان از «۹۰ میلیون جمعیت یک‌صدا» تنها یک تمجید عاطفی نبود، بلکه نشانگر آن است که نظام جمهوری اسلامی، جنگ اخیر را نه یک مواجهه صرفاً تکنولوژیک یا نظامی، بلکه به‌عنوان صحنه‌ای از مشارکت ملی و پشتیبانی عمومی می‌بیند. این روایت، کارکردی دوگانه دارد: تقویت سرمایه اجتماعی درونی و ایجاد بازدارندگی در چشم دشمن با نمایش انسجام داخلی.
پیام بسیار مهم رهبری بیش از آنکه روایت پایان یک نبرد باشد، نقشه راهی برای آینده است. در جهانی که روایت‌ها تعیین‌کننده قدرت‌اند، جمهوری اسلامی واقعیتهای نبرد اخیررا به‌گونه‌ای در معرض نگاه افکار عمومی قرار داد که ابعاد شکست دشمن و تثبیت جایگاه ایران به‌عنوان کنشگر قدرتمند منطقه‌ای و حتی جهانی به تصویر کشیده شود. در این روایت، ایران در حال گذار از موضع دفاعی به موقعیت طراحی راهبردهای بازدارنده فعال است؛ موقعیتی که در آن قدرت موشکی، مشروعیت مردمی، حقانیت حقوقی، و عمق تمدنی در کنار هم قرار می‌گیرند تا تصویر تازه‌ای از ایران در نظام بین‌الملل ترسیم شود.