نتایج نظرسنجی جدید اکونومیست/یوگاو نشان می‌دهد که اکثریت قاطع آمریکایی‌ها با دخالت نظامی ایالات متحده در تنش‌های فزاینده میان ایران و اسرائیل مخالف‌اند. این دیدگاه فراگیر، سیاست‌گذاران کاخ سفید را با چالش جدی در اتخاذ تصمیم نهایی روبه‌رو کرده است.
نورنیوز گروه بین‌الملل: در حالی که فضای غرب آسیا در پی تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران به نقطه جوش نزدیک می‌شود، افکار عمومی ایالات متحده به صراحت موضعی متفاوت از سیاستمداران کاخ سفید اتخاذ کرده‌اند. بر پایه نظرسنجی مشترک اکونومیست و یوگاو، ۶۰ درصد از آمریکایی‌ها مخالف ورود ارتش کشورشان به درگیری میان ایران و اسرائیل هستند. تنها ۱۶ درصد از پاسخ‌دهندگان از مداخله نظامی حمایت کرده‌اند و ۲۴ درصد نیز هنوز تصمیم قطعی ندارند.
آنچه این نتایج را بیش از پیش معنادار می‌سازد، توزیع نسبتاً یکسان مخالفت با جنگ در میان احزاب سیاسی است. ۶۵٪ از دموکرات‌ها، ۶۱٪ از مستقل‌ها و حتی ۵۳٪ از جمهوری‌خواهان ترجیح می‌دهند ارتش ایالات متحده وارد چنین جنگی نشود. این آمار نشان می‌دهد که مسأله جنگ با ایران نه‌تنها یک اختلاف حزبی نیست، بلکه به یک اجماع ملی تبدیل شده است.
تهدید برنامه هسته‌ای ایران؛ درک خطر، اما نه جنگ
در همین نظرسنجی، درک تهدید از سوی برنامه هسته‌ای ایران هنوز در افکار عمومی آمریکا محسوس است. این احساس به دلیل فضای تبلیغاتی سنگینی که رسانه های غربی در مورد برنامه هسته ای صلح آمیز ایران بوجود آورده اند موجب شکل گیری رویکردی غیر واقعی در مخاطبین آمریکایی شده است. حدود ۶۱ درصد از آمریکایی‌ها برنامه هسته ای ایران را تهدیدی فوری یا تا حدی جدی برای ایالات متحده می‌دانند. اما این درک تهدید به‌وضوح به معنای تمایل به اقدام نظامی نیست. جامعه آمریکا تمایل دارد که این تهدید، با ابزارهای دیپلماتیک و از مسیر مذاکرات حل‌وفصل شود.
اینجاست که سیاست‌گذاران آمریکایی با یک پارادوکس راهبردی مواجه می‌شوند: از یک سو، جامعه آمریکایی ایران را تهدیدی می‌داند و از سوی دیگر، به‌شدت با گزینه نظامی مخالفت می‌کند. در چنین فضایی، طراحی یک راهبرد مؤثر برای تعامل با ایران نیازمند توازن ظریف میان بازدارندگی، گفتگو و پرهیز از درگیری نظامی است.
فرصت دیپلماتیک یا مسیر تقابل؟
بنابر گزارش باراک راوید از آکسیوس، دونالد ترامپ هنوز مسیر دیپلماسی را به‌طور کامل نبسته و اعلام کرده که طی دو هفته آینده درباره پیوستن به تلاش اسرائیل برای از بین بردن برنامه هسته‌ای ایران تصمیم خواهد گرفت. این موضوع نشان می‌دهد که حتی در درون ساختارهای تصمیم‌گیر آمریکایی نیز، جنگ با ایران گزینه‌ای محتاطانه و غیرمطمئن تلقی می‌شود.
در چنین شرایطی، باز گذاشتن دریچه‌های دیپلماتیک می‌تواند یک فرصت برای پیشگیری از ورود غرب آسیا به فاز جنگی بزرگ باشد. تحلیلگران بر این باورند که اگر واشنگتن به صدای اکثریت مردم خود گوش دهد، احتمال شکل‌گیری یک راهکار چندجانبه برای حل پرونده هسته‌ای ایران بیشتر خواهد بود.
پیامدهای ورود به جنگ؛ هزینه‌ای که مردم نمی‌خواهند بپردازند
تجربه‌های پرهزینه جنگ‌های گذشته در عراق و افغانستان هنوز در حافظه تاریخی آمریکایی‌ها زنده است. بسیاری از مردم ایالات متحده دریافته‌اند که مداخله نظامی نه‌تنها به حل بحران‌ها کمک نکرده، بلکه امنیت و اقتصاد کشورشان را نیز آسیب‌پذیر کرده است.
از این منظر، مخالفت با جنگ با ایران نه‌فقط از سر همدلی با مردم منطقه، بلکه از منطق هزینه-فایده‌ای ناشی می‌شود که درون جامعه آمریکا شکل گرفته است. بنابراین اگر دولت ترامپ بخواهد برخلاف این خواست عمومی، به سوی تنش‌زایی بیشتر حرکت کند، نه‌تنها با مقاومت داخلی مواجه خواهد شد بلکه ممکن است جایگاه بین‌المللی آمریکا نیز با تزلزل روبه‌رو شود. ضمن اینکه ورود به جنگی جدید با شعارهای انتخاباتی ترامپ که بارها زمامداران قبلی آمریکا را بخاطر ورود به جنگ های بی حاصل به باد انتقاد و حتی سخره گرفته بود، در تناقض است.