الهه فقط می‌خواست برگردد خانه؛ اما هرگز نرسید. حالا صدای پدرش، صدای همه دخترانی شده که می‌ترسند سوار ماشینی شوند که قرار است آن‌ها را به خانه برساند.
نورنیوز ـ گروه اجتماعی: الهه حسین‌نژاد فقط می‌خواست از محل کارش در مرکز تهران به خانه‌شان در اسلامشهر بازگردد، اما هیچ وقت به مقصد نرسید. چند روز بعد، خبری دل یک ایران را شکست: «راننده‌ای که به جای مسافرکشی، نیت دیگری داشت، وقتی مقاومت الهه را دید، با چاقو او را به قتل رساند.»
این خبر درباره دختری 24 ساله بود که تسلیم خواست راننده نشد و ترجیح داد بمیرد اما به زور نبازد. پرونده او تنها یک کشته داشت اما روح یک ایران را مصدوم کرد؛ ایرانی که هیچ وقت طاقت درد هم‌نوعش را نداشته، اما با دیدن فیلم کتک خوردن «بهمن فرزانه»، دلش خنک می‌شد. پدر الهه هم می‌گوید: «می‌خواهم اشد مجازات برای قاتل اجرا شود، تا الهه‌های دیگر گرفتار این افراد پست‌فطرت نشوند.»
اما واقعیت این است که الهه نه اولین قربانی «بهمن فرزانه»هاست و نه آخرین آن‌ها. دختران زیادی در جنوب غرب تهران، از شهرک ولیعصر و اسلامشهر گرفته تا نعمت‌آباد و مهرآباد، با کمبود تاکسی‌های رسمی مواجه‌اند و مجبورند سوار خودروهای شخصی شوند که نه نام و نشانی دارند و نه ضمانتی برای امنیت! من هم یکی از آن دخترها هستم.
بسیاری از ما دخترها در تاکسی‌ها تجربه‌های ناخوشایندی داشتیم؛ مثل نگاه‌های سنگین، تغییر مسیرهای غیرمنتظره، سوالات نامناسب یا حتی آزارهای ناخواسته ...
بعضی‌هایمان با فریاد و اعتراض وسط راه پیاده شدیم، بعضی‌ها هم ترسیدیم و در سکوت از خدا خواستیم خودش نجاتمان دهد؛ اما واقعیت این است که هر یک از ما دخترها، ممکن بود جای الهه باشیم.
چه کنیم تا امنیتمان بیشتر شود؟
برای کم کردن این خطرها چند راهکار وجود دارد. دخترانی که می‌گویند «ما نمی‌خواهیم قربانی بعدی باشیم.» تجربیات و راهکارهای خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشته‌اند که چند مورد از آن‌ها را می‌خوانیم؛
اولین مسافر نباشید
اگر ماشینی را خالی دیدید، کمی صبر کنید و اجازه دهید ابتدا فرد دیگری سوار شود. مطمئن شوید که راننده تنها به دنبال مسافرکشی است، نه چیز دیگری.
هزینه سفر را کارت به کارت کنید
در صورت امکان، از ابتدا اعلام کنید که هزینه را کارت به کارت می‌کنید. این روش، نام و شماره کارت راننده را ثبت کرده و ردپایی از او باقی می‌گذارد. حتی می‌توانید تصویر رسید را برای شخصی معتمد ارسال کنید.
لایو لوکیشن ارسال کنید، حتی به یک دوست
مهم نیست سن شما چقدر است یا به کجا می‌روید؛ همیشه لایو لوکیشن خود را برای فردی معتمد ارسال کنید. این پیام ساده که نشان می‌دهد دیده می‌شوید، می‌تواند از بسیاری خطرات جلوگیری کند.
در صندلی عقب، پشت راننده بنشینید
می‌دانیم که صندلی عقب ممکن است راحت نباشد، اما اگر تنها هستید، آنجا امنیت بیشتری دارد. کنترل بیشتری خواهید داشت و می‌توانید سریع‌تر واکنش نشان دهید.
اجازه ندهید اول راننده مقصد شما را بپرسد
قبل از سوار شدن، ابتدا خودتان از راننده بپرسید: «کجا می‌روید؟» اگر اصرار داشت که اول شما بگویید، احتمالاً سفر امن نیست؛ از آن خودداری کنید.
وسایل ساده می‌توانند ابزار دفاعی باشند
دختری تعریف می‌کرد که وقتی متوجه شد راننده قصد دزدی دارد، شالش را دور گردن او انداخت و مجبورش کرد توقف کند. خودتان را دست‌کم نگیرید؛ شال، بند کیف یا حتی یک خودکار می‌تواند در لحظات حساس کمک‌کننده باشد. البته حواستان باشد طوری به او آسیب نزنید که بعداً پای خودتان گیر شود.
چند پیشنهاد دیگر:
اگر می‌توانید تاکسی اینترنتی بگیرید
برنامه‌های تاکسی اینترنتی معتبر رانندگان ثبت‌شده دارند، قابل ردیابی هستند و می‌توانید با خیال راحت‌تری سوار شوید.
آلارم جیبی یا اسپری همراه داشته باشید
لازم نیست حرفه‌ای باشد؛ یک آلارم ساده که با فشار یک دکمه به خانواده‌تان پیام ارسال کند یا یک اسپری کوچک دفاع شخصی در کیف، لازم است.
کد هشدار با عزیزان تعیین کنید
یک عبارت خاص که فقط خودتان و عزیزانتان متوجه آن شوید، مثلاً «مامان شارژرم را بردار» به معنی درخواست کمک است. بسیاری این روش را امتحان کرده و نجات یافته‌اند.
الهه دیگر در میان ما نیست، اما ما هنوز اینجا هستیم
برای خودمان، برای خواهرانمان، برای دوستانمان و حتی برای دخترانی که هر روز تنها به خانه می‌روند... باید از یکدیگر حمایت کنیم.
خواندن این نکات گامی کوچک است تا شاید یک نفر بیشتر احساس امنیت داشته باشد.