استقلال فصل پرنوسانی را پشت سر گذاشت و با قرار گرفتن در رده نهم، از کورس قهرمانی فاصله گرفت. اما جام حذفی، آخرین امید آبی‌هاست؛ جایی که دیدار با صنعت نفت می‌تواند دروازه‌ای باشد به سوی جبران، بازسازی و شاید آغاز فصل تازه‌ای از موفقیت.
نورنیوز-گروه ورزشی: آبی‌پوشان پایتخت، دوباره در بزنگاهی سرنوشت‌ساز قرار گرفته‌اند؛ جایی میان ناکامی فصل گذشته و امیدی به نام جام حذفی. استقلالی که لیگ بیست و چهارم را نه با فتح سکو بلکه با رتبه‌ای دور از انتظار تمام کرد، حالا یک مأموریت دیگر پیش رو دارد؛ رسیدن به فینال جام حذفی، عبور از صنعت نفت و دوباره روشن کردن چراغ رؤیاها.
فصل برای استقلال، فصل آفتاب‌سوخته‌ای بود؛ نتایج ناامیدکننده، غیبت در کورس قهرمانی و حاشیه‌هایی که زخم بر پیکر تیم زد. اما فوتبال، همیشه فرصت جبران دارد و جام حذفی دقیقاً همان فرصتی‌ست که می‌تواند ورق را برگرداند. دیدار امروز شنبه، سوم خرداد در ورزشگاه آزادی مقابل صنعت نفت، فقط یک بازی نیست؛ نبردی‌ست برای حیثیت، سهمیه و امید.
در شرایطی که پرسپولیس، سپاهان و تراکتور مشتاقانه تیم می‌بندد، استقلال راه متفاوتی را در پیش گرفته است. سکوت باشگاه در بازار داغ نقل‌وانتقالات شاید در نگاه نخست علامت سؤال ایجاد کند، اما این‌بار به نظر می‌رسد پشت این آرامش، تدبیر خوابیده است. آبی‌ها می‌خواهند اشتباهات گذشته را تکرار نکنند؛ نه خریدهای پر زرق‌وبرق، نه اسامی بزرگ بدون بازده.
ماجرای محمد دانشگر مثال خوبی‌ست. استقلال وارد مذاکره شد، پیش‌پرداخت هم داد، اما وقتی سپاهان قرارداد را تمدید کرد، استقلال عقب نشست. این عقب‌نشینی شکست نبود، بلکه یک نه به رقابت احساسی و پرهزینه بود. باشگاهی که می‌خواهد در زمین رقابت کند، نه در نبرد حساب‌های بانکی.
علی تاجرنیا هم در صفحه مجازی‌اش نوید داده که سه بازیکن نهایی شده‌اند. ولی نام‌ها هنوز در سایه‌اند. چرا؟ چون استقلال می‌خواهد تیم را آرام و بدون تنش آماده کند. تمرکز روی بازی بزرگ پیش‌روست. آن‌ها نمی‌خواهند در آستانه نیمه‌نهایی، فضای تیم را با اخبار نقل‌وانتقالاتی ملتهب کنند.
در چنین فضایی، مدیریت استقلال به‌جای دنباله‌روی از جو بازار، به فکر بازسازی اصولی‌ست. تیمی که فصل قبل کم‌فروغ بود، نیاز به خون تازه دارد، اما نه هر خونی. بازیکنانی که گره‌گشا باشند، نه صرفاً فالووردار. ترکیب عقل و انگیزه، چیزی‌ست که آبی‌ها در جستجوی آن‌اند.
و حالا همه چیز به بازی امروز بستگی دارد. پیروزی مقابل نفت آبادان، فقط صعود به فینال نیست؛ حکم تنفس مصنوعی برای تیمی‌ست که می‌خواهد دوباره زنده شود. جام حذفی اگرچه کوچک‌تر از لیگ است، اما می‌تواند نقطه پرتاب باشد. پیروزی در آن، یک جام می‌آورد، یک سهمیه بین‌المللی، و مهم‌تر از همه، یک آشتی دوباره با هوادارانی که هنوز باور دارند.
استقلال، اگر این مسیر را با صبر و عقل ادامه دهد، شاید فصل بعد نه در سکوت، بلکه در غوغای فتح‌ها حرف بزند.