سوم خرداد، فقط یادآور یک فتح نیست؛ تکرار اراده‌ای است که خاک و زمان را شکست داد. آن روز، خرمشهر آزاد شد اما امروز، نوبت ماست تا "ایران" را از محاصره بی‌اعتمادی، بی‌عدالتی و بی‌امیدی برهانیم. سوم خرداد یک حماسه بود؛ اکنون باید تکرار شود، در میدان خرد.
نورنیوز-گروه سیاسی: سوم خرداد در تقویم، تنها یک روز نیست؛ یک تپش جاودانه در حافظه جمعی ملتی است که در سیاهی جنگ، طلوعی بی‌نظیر را رقم زد. آن روز، خرمشهر آزاد نشد، ایران دوباره متولد شد.
ایران در میان گلوله و آتش، بر شانه ایمان و غیرت برخاست و جهانی را وادار کرد که در برابر اراده یک ملت، کلاه از سر بردارد.
اما آن شکوه بی‌تکرار، آن اشک‌های آمیخته به خون و لبخند، تنها برای ثبت در قاب تقویم نبود. سوم خرداد یک نشانه است؛ نشانه‌ای که هربار، با خود این سؤال را می‌آورد: آیا ما هنوز به اندازه آن روز، بیداریم؟
آنچه در سوم خرداد رخ داد، تنها بازپس‌گیری یک شهر نبود. خرمشهر نماد وطن بود، نماد حقارت‌ناپذیری، نماد اینکه می‌توان شکست را شکست داد، اگر اراده‌ای جمعی، ایمانی بی‌تردید و مدیریتی شجاع، کنار هم بایستند.
در دورانی که جهان با دگرگونی‌های بزرگ مواجه است و مردم با انبوهی از پرسش‌های بی‌پاسخ زندگی می‌کنند، وقت آن است که به خویش بازگردیم.
نه به شعاری از گذشته، بلکه به بازتعریف مسئولیت امروز؛
به بازخوانی مفهوم سیاست‌ورزی صادقانه،
به بازسازی ستون‌های ترک خورده اعتماد عمومی و احیاء امید در دل جوانان آینده ساز،
به بازآفرینی زبان مشترک میان حاکمیت و جامعه،
و به بازیابی خِردی که در هیاهوی منفعت‌طلبی‌های کوتاه‌مدت گم شده است.
در روزگاری که نهادهای ملی بیش از همیشه نیازمند بازسازی سرمایه اجتماعی هستند، نباید سوم خرداد را تنها با سخنرانی و پلاکارد پاس داشت. این روز، از ما مطالبه دارد: مطالبه صداقت، شجاعت و وحدت.
در میدان جنگ، با سلاح و ایمان پیروز شدیم؛ در میدان امروز، باید با خرد، مردم‌باوری و حکمرانی پاسخ‌گو بایستیم.
دیروز خرمشهر را با جانِ رزمنده‌ها پس گرفتیم؛ امروز باید «ایران» را با فکرِ جمعی، شجاعت در سیاست، عدالت در تصمیم‌گیری و امید به نسل‌ها حفظ کنیم.
سوم خرداد یک فرصت است، نه برای بازگشت به گذشته، بلکه برای بازخواست از اکنون. که چه کردیم با آن سرمایه عظیمِ اجتماعی؟ با آن فریادِ ملی «ما می‌توانیم»؟ آیا توانستیم امروز را آن‌گونه بسازیم که شهیدان دیروز آرزویش را داشتند؟
سوم خرداد روز ملی ایثار، مقاومت و پیروزی است؛ و این سه واژه، تنها در میدان جنگ معنا نمی‌شوند. باید در میدان اداره کشور، در انتخاب‌های مهم، در صیانت از شأن مردم، در گفت‌وگو با جامعه، در دفاع از فردای ایران هم تجلی یابند.
یادمان باشد، دشمن در جنگ آمده بود که خاک را بگیرد؛ امروز اگر خطری هست، برای گرفتن باور، اعتماد و آینده ماست.
خرمشهر را آزاد کردیم... اما اگر می‌خواهیم ایران رابه سوی پیشرفت و شکوفایی هدایت کنیم، باید امروز را هم فتح کنیم. نه با اسلحه، که با حقیقت. نه با شعار، که با اصلاح. نه با تکرار خاطره‌ها، که با تجلی مسئولیت.