آمریکا در 19 مه 2025 با رونمایی رسمی از بمب اتمی B61-13 که 24 برابر قوی‌تر از بمب هیروشیماست، پرده از واقعیت نگران‌کننده‌ای برداشت: در حالی‌که از صلح می‌گوید، زرادخانه هسته‌ای‌اش را مدرن‌تر و مرگبارتر می‌کند.
نورنیوز-گروه بین الملل: زرادخانه‌ای در خدمت «امنیت هژمونیک»
رونمایی رسمی از بمب هسته‌ای B61-13 در پایگاه پانتکس تگزاس، نماد بارزی از تضاد بنیادین میان ادعاهای دیپلماتیک ایالات متحده و واقعیت راهبردی آن است. این بمب که با قدرت انفجاری ۳۶۰ کیلوتن، توان نابودی اهداف زیرزمینی و گسترده را دارد، در شرایطی تولید شد که دولت آمریکا همچنان ایران را به‌دلیل پیگیری حق غنی‌سازی صلح‌آمیز، تحت شدیدترین تحریم‌ها نگه داشته است.
در حالی‌که آمریکا مدعی است که مدرن‌سازی زرادخانه‌اش تنها برای بازدارندگی است، شتاب در تولید B61-13 ـ آن هم ۷ ماه زودتر از برنامه اولیه ـ نشانگر رویکرد تهاجمی واشینگتن در برابر تغییر موازنه قدرت جهانی است. این بمب نه تنها قدرت بازدارندگی بلکه جنبه‌های کاربردی در حملات پیش‌دستانه دارد که با اصول منشور سازمان ملل و معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) مغایر است.
استاندارد دوگانه در دیپلماسی هسته‌ای
یکی از پرسش‌های اساسی این است: چگونه کشوری که زرادخانه‌ای متنوع از بمب‌های هسته‌ای دارد و در حال توسعه‌ی نسل جدید این تسلیحات است، از دیگر کشورها می‌خواهد از حتی فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای چشم‌پوشی کنند؟ این همان استاندارد دوگانه‌ای است که ساختار اعتماد در روابط بین‌الملل را تضعیف کرده است.
ایالات متحده با وجود دارا بودن هزاران کلاهک، هیچ‌گاه به‌طور جدی در مسیر خلع سلاح گام برنداشته است، بلکه هم‌زمان با تبلیغات صلح‌طلبانه، همچنان برنامه نوسازی و افزایش دقت و قدرت بمب‌های خود را در دستور کار دارد. در چنین شرایطی، مذاکره با کشوری مانند ایران و فشار برای محدودیت‌های یک‌جانبه، نوعی تحمیل سیاسی است نه دیپلماسی مبتنی بر عدالت.
تهدید صلح جهانی با «بازدارندگی پیش‌دستانه»
B61-13، بمبی با دقت بالا و قابلیت حمل توسط جنگنده‌های نسل پنجم، به گونه‌ای طراحی شده که امکان استفاده در جنگ‌های متعارف نیز متصور است. این تحول در راهبرد نظامی آمریکا، صلح جهانی را در معرض خطر قرار داده است. زیرا مرز میان سلاح‌های بازدارنده و سلاح‌های کاربردی در حال کمرنگ شدن است.
از سوی دیگر، این اقدام زمینه‌ساز رقابت‌های هسته‌ای تازه‌ای است. قدرت‌های دیگر، از جمله روسیه و چین، به‌سادگی چنین حرکت‌هایی را بدون پاسخ نمی‌گذارند. نتیجه آن‌که جهان به‌جای حرکت به سوی خلع سلاح، در مسیر مسابقه تسلیحاتی نوین قرار گرفته که کنترل‌ناپذیر و پرخطر است.