دو جودوکار ایرانی به دلیل عدم تأیید کلاس‌بندی پزشکی از سوی فدراسیون جهانی، از حضور در رقابت‌های پاراجودوی قزاقستان بازماندند؛ موضوعی که ابهاماتی درباره وضعیت بینایی آن‌ها و نحوه اعزام‌شان به همراه داشته و واکنش فدراسیون نابینایان را برانگیخته است.
نورنیوز-گروه ورزشی : در اتفاقی جنجالی و تأمل‌برانگیز، دو جودوکار ایرانی اعزامی به مسابقات جهانی پاراجودو در قزاقستان به دلیل عدم تأیید کلاس‌بندی پزشکی از سوی فدراسیون جهانی، از حضور در رقابت‌ها بازماندند. این مسئله واکنش‌های مختلفی را در محافل ورزشی، رسانه‌ای و حتی شبکه‌های اجتماعی به دنبال داشت.
محمدرضا خیرالله‌زاده در وزن +۱۰۰ کیلوگرم و علیرضا خجسته در وزن −۷۰ کیلوگرم، دو ورزشکاری بودند که با هدف کسب افتخار در عرصه جهانی به قزاقستان اعزام شده بودند. اما به‌محض آغاز مسابقات، مشخص شد مدارک پزشکی آن‌ها برای تأیید وضعیت بینایی ناقص بوده و در نتیجه، اجازه شرکت در رقابت‌ها را نیافتند.
این اتفاق باعث شد بسیاری این پرسش را مطرح کنند که چگونه و بر چه اساسی این دو ورزشکار به‌عنوان نمایندگان ورزش نابینایان و کم‌بینایان کشور انتخاب شدند؟ آیا بررسی‌ها و تأییدیه‌های داخلی کافی و دقیق بوده‌اند؟ یا خلأهایی در نظام ارزیابی وجود داشته که این اشتباه را ممکن ساخته است؟
در واکنش به این اتفاق، سید محمدرضا مظلومی، رئیس فدراسیون نابینایان و کم‌بینایان، ضمن تأیید نقص مدارک پزشکی گفت: «مدارک و مستندات این دو جودوکار برای تأیید کلاس‌بندی پزشکی از سوی پزشکان فدراسیون جهانی کامل نبود. از این پس هیچ حمایتی از ورزشکارانی که وضعیت کلاس‌بندی‌شان مبهم باشد انجام نخواهد شد. ما دیگر در این زمینه ریسک نخواهیم کرد.»
با وجود این اظهارنظر، مظلومی اذعان داشت که هنوز از جزئیات آنچه در قزاقستان رخ داده، اطلاعات دقیقی ندارد و از هرگونه اظهارنظر قطعی خودداری کرد.
با توجه به اینکه فدراسیون جهانی تنها در صورت عدم انطباق وضعیت پزشکی یا نبود شواهد کافی مانع حضور ورزشکاران می‌شود، موضوع «واقعی بودن وضعیت بینایی این ورزشکاران» به یکی از اصلی‌ترین شائبه‌ها تبدیل شده است.
این اتفاق، فراتر از حذف دو ورزشکار، به اعتبار و ساختار اداری ورزش پارالمپیکی ایران لطمه وارد کرده است. ورزشکارانی که در شرایط واقعی با معلولیت یا محدودیت‌های جسمی مبارزه می‌کنند، با دیدن چنین اتفاقاتی احساس ناامیدی و تبعیض خواهند کرد.
به‌علاوه، جامعه جهانی و برگزارکنندگان رقابت‌های بین‌المللی نیز ممکن است نسبت به مدارک ورزشکاران ایرانی در آینده حساس‌تر و سخت‌گیرتر شوند. این اتفاق می‌تواند زنگ خطری جدی برای سیستم انتخاب، کلاس‌بندی و اعزام ورزشکاران در ایران باشد.
اکنون نوبت پاسخ‌گویی و اصلاح است. اگرچه مظلومی اعلام کرده از این پس سخت‌گیری بیشتری خواهد شد، اما انتظار می‌رود فدراسیون با شفاف‌سازی درباره نحوه انتخاب این دو ورزشکار، گزارشی دقیق ارائه کرده و سازوکاری برای پیشگیری از تکرار چنین اتفاقاتی ایجاد کند.