سخنرانی تازه نتانیاهو در شامگاه 30 فروردین 1404، بار دیگر پرده از راهبردی برداشت که جنگ را ابزار «امنیت» معرفی می‌کند، اما در واقع تلاشی است برای سرپوش گذاشتن بر کشتار غیرنظامیان، تخریب غزه و فرار از مسئولیت‌های بین‌المللی اسرائیل.
نورنیوز-گروه بین الملل: بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در نخستین ساعات شامگاه شنبه ۳۰ فروردین‌ماه، (۱۹ آوریل ۲۰۲۵ میلادی)، و تنها ساعاتی پس از پایان دومین دور نشست میان نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا، در تل‌آویو برابر دوربین‌ها حاضر شد و سخنانی را بیان کرد که تلاشی ناشیانه برای توجیه جنایاتی است که دولت او در غزه مرتکب شده است. او با قلب واقعیت‌ها و تحریف حقایق، جنگی ضدانسانی را مشروع جلوه می‌دهد که نه دفاع از مردم، بلکه نابودی زندگی میلیون‌ها فلسطینی است. وارونه‌نمایی واقعیت: «بازدارندگی» یا استمرار نسل‌کشی؟ نتانیاهو جنگ غزه را «احیاگر امنیت» معرفی می‌کند، اما واقعیت چیزی جز ویرانی گسترده، کشتار هدفمند غیرنظامیان، و تخریب زیرساخت‌های زندگی مردم غزه نیست. در ادبیات او، نابودی بیمارستان‌ها و مدارس، ابزار «فشار» است؛ حال آنکه این اقدامات، مصداق بارز جنایت جنگی در معیارهای حقوق بین‌الملل به شمار می‌روند. حملات بی‌رویه و بی‌ملاحظه به مناطق غیرنظامی، برخلاف کنوانسیون ژنو، نشان می‌دهد که جنگ اسرائیل نه علیه حماس بلکه علیه مردم فلسطین است.
گروگان‌ها و سیاست مظلوم‌نمایی کاذب در حالی‌که نتانیاهو می‌کوشد با یادآوری گروگان‌ها و گفت‌وگو با خانواده‌هایشان چهره‌ای انسانی به خود بدهد، واقعیت آن است که گروگان‌گیری و مرگ ده‌ها نفر از آن‌ها، نتیجه مستقیم امتناع دولت او از پذیرش آتش‌بس و مذاکرات معنادار بوده است. او از گروگان‌ها ابزاری برای استمرار جنگ ساخته، نه راهی برای نجات آنان. این یک سوءاستفاده عاطفی آشکار از رنج قربانیان است که بیشتر با هدف فشار سیاسی داخلی صورت می‌گیرد. ایران‌هراسی برای فرار از مسئولیت تلاش نتانیاهو برای پیوند دادن حماس، حزب‌الله، و سایر گروه‌های منطقه‌ای به ایران، تنها یک تاکتیک نخ‌نما برای توجیه بحران‌آفرینی در سطح منطقه است. این رویکرد نه تنها واقعیات میدانی را انکار می‌کند، بلکه از مسئولیت‌های اخلاقی و حقوقی دولت اسرائیل در قبال کشتار وسیع غیرنظامیان فرار می‌کند. متهم‌سازی ایران، همچون همیشه، پرده‌ای برای پوشاندن ناکامی‌های سیاسی، نظامی و اخلاقی رژیم تل‌آویو است.
افول مشروعیت بین‌المللی و بهای سیاسی آن نتانیاهو از «مشروعیت از دست رفته» اسرائیل گلایه می‌کند، اما نمی‌پذیرد که این سقوط مشروعیت، نتیجه جنایت‌هایی چون بمباران اردوگاه‌های پناهجویان، قطع آب و برق، ممانعت از ورود کمک‌های انسانی و تخریب بیمارستان‌ها بوده است. در واقع، جامعه جهانی دیگر پذیرای روایت وارونه‌ی او نیست و افکار عمومی، بیش از هر زمان، نسبت به فجایع انسانی در غزه حساس شده‌اند. نتیجه‌گیری: سخنرانی‌ای برای فریب، نه برای صلح نتانیاهو نه در پی امنیت است، نه در پی نجات گروگان‌ها. او در پی نجات خود و استمرار پروژه‌ای استعماری است که با پشتیبانی نظامی، رسانه‌ای و دیپلماتیک غرب، سعی در خاموش کردن صدای مقاومت دارد. اما مقاومت مردم فلسطین، مشروع و طبیعی است؛ و تاریخ نشان داده که حق، سرانجام بر سلطه پیروز خواهد شد.