با فرا رسیدن بهار، طبیعت بار دیگر زنده می‌شود. شاخه‌های درختان جوانه می‌زنند، گل‌ها شکوفه می‌دهند و حیوانات در این فصل فرزندان خود را به دنیا می‌آورند. در چنین روزهایی، بسیاری از مردم به سوی جنگل‌ها، کوهستان‌ها و دشت‌ها می‌روند تا از زیبایی‌های طبیعت لذت ببرند.
نورنیوز-گروه اجتماعی: با فرا رسیدن بهار، طبیعت بار دیگر زنده می‌شود. شاخه‌های درختان جوانه می‌زنند، گل‌ها شکوفه می‌دهند و حیوانات در این فصل فرزندان خود را به دنیا می‌آورند. در چنین روزهایی، بسیاری از مردم به سوی جنگل‌ها، کوهستان‌ها و دشت‌ها می‌روند تا از زیبایی‌های طبیعت لذت ببرند. این حضور بیشتر انسان‌ها در طبیعت باعث می‌شود که گاهی با حیوانات وحشی، به‌ویژه نوزادان آن‌ها، روبه‌رو شوند. ممکن است نوزاد یک آهو یا خرگوش را ببینیم که به‌تنهایی در گوشه‌ای آرام گرفته و به نظر بی‌پناه بیاید. در این لحظه، شاید دلمان بخواهد نزدیکش شویم یا حتی او را لمس کنیم، با این تصور که به کمک ما نیاز دارد. اما واقعیت این است که چنین اقدامی، هرچند با نیت خیر باشد، اغلب برای آن حیوان آسیب‌رسان می‌شود.
بسیاری از حیوانات وحشی، فرزندان خود را برای مدتی در جایی امن پنهان می‌کنند و خود به جست‌وجوی غذا می‌روند. هنگامی که انسان به این نوزادان نزدیک می‌شود یا آن‌ها را لمس می‌کند، بوی انسان روی بدنشان باقی می‌ماند. در این صورت، ممکن است مادر هنگام بازگشت، فرزند خود را نشناسد و او را رها کند. این اتفاق به‌ویژه در میان گونه‌هایی مانند آهوها و خرگوش‌ها شایع است. همچنین، اگر نوزاد را از مکانش جابه‌جا کنیم، ممکن است او را به جایی ببریم که دیگر از دید شکارچیان در امان نباشد. خطر دیگری که وجود دارد، انتقال بیماری است. تماس با حیوانات وحشی می‌تواند میکروب‌هایی را بین انسان و حیوان رد و بدل کند و سلامت هر دو را به خطر بیندازد.
از سوی دیگر، اگر یک نوزاد حیوان بیش از حد با انسان در ارتباط باشد، ممکن است به حضور آدمی خو بگیرد. این وابستگی باعث می‌شود که در آینده نتواند به‌صورت طبیعی در طبیعت زندگی کند، از شکارچیان بگریزد یا غذای خود را تأمین نماید. حتی گاهی فشار و استرس ناشی از این تماس برای حیوانات کوچک آن‌قدر شدید است که می‌تواند به سلامتی آن‌ها آسیب جدی بزند. طبیعت برای بقای این موجودات نظم خاص خود را دارد و دخالت انسان، بیشتر از آنکه کمکی باشد، این نظم را بر هم می‌زند.
در بسیاری از کشورها، لمس کردن یا جابه‌جایی نوزادان حیات وحش بدون مجوز، کاری غیرقانونی است. برای نمونه، در برخی مناطق ایالات متحده مانند فلوریدا و کالیفرنیا، این عمل می‌تواند تا پنج هزار دلار جریمه به دنبال داشته باشد. در کانادا، انگلیس و استرالیا نیز قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای حفاظت از حیات وحش وجود دارد و چنین اقداماتی با مجازات روبه‌رو می‌شود.
پس در مواجهه با این موجودات چه باید کرد؟ اگر در طبیعت با یک نوزاد حیوان روبه‌رو شدیم، بهتر است از فاصله‌ای امن او را تماشا کنیم و از نزدیک شدن به او خودداری نماییم. دادن غذا به حیوانات نیز کاری نادرست است، زیرا می‌تواند رفتار طبیعی آن‌ها را تغییر دهد. اگر به نظر آمد که حیوان واقعاً در خطر است یا آسیب دیده، بهترین راه این است که با سازمان‌های مسئول، مانند محیط زیست، تماس بگیریم. همچنین، باید مراقب باشیم که سر و صدای زیاد ایجاد نکنیم، زیرا این صداها می‌توانند حیوانات را بترسانند و از زیستگاهشان دور کنند. اگر هم به لانه‌ای برخوردیم، هرگز به آن نزدیک نشویم و آرام از آنجا دور شویم.
بهار، زمان شکوفایی طبیعت است و حضور ما در آن باید با احترام به حیات وحش همراه باشد. این موجودات راه خود را برای زندگی در طبیعت دارند و بهترین کمک ما این است که از دور نظاره‌گر باشیم و اجازه دهیم طبیعت به مسیر خود ادامه دهد.