امید به زندگی، شاخصی فراتر از اعداد است؛ نمایی از کیفیت زندگی و سطح توسعه انسانی. اما چه کشورهایی در این زمینه پیشتازند؟ و سیاست‌های موفق کدام کشورها می‌تواند الگویی برای دیگران باشد؟
نورنیوز-گروه اقتصادی: امید به زندگی در هنگام تولد یکی از مهم‌ترین شاخص‌های کیفیت زندگی و توسعه انسانی محسوب می‌شود. این شاخص نمایانگر تأثیرات ترکیبی سلامت عمومی، وضعیت اقتصادی و سیاست‌های اجتماعی یک کشور است بررسی وضعیت امید به زندگی در ۳۰ اقتصاد بزرگ دنیا نشان می‌دهد که میان رشد اقتصادی، اولویت‌های اجتماعی و زیست‌محیطی توازن معنی داری وجود دارد
ژاپن، پیشرو در امید به زندگی
ژاپن با ۸۴.۸ سال بالاترین امید به زندگی را در میان ۳۰ کشور بررسی شده دارد. سیستم بهداشتی پیشرفته، سبک زندگی فعال و نرخ پایین جرم از دلایل اصلی این موفقیت است. سیاست‌های دولت ژاپن در ارتقای سلامت عمومی و کاهش استرس زندگی شهری نیز بر افزایش شاخص امید به زندگی تأثیر قابل‌توجهی داشته است.
هنگ‌کنگ و سنگاپور نیز با امید به زندگی بالای ۸۴ سال در رده‌های بعدی قرار دارند. این دو اقتصاد کوچک اما قدرتمند به واسطه سیاست‌های تجاری پایدار و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های بهداشتی توانسته‌اند جایگاه بالایی در کیفیت زندگی کسب کنند.
کشورهای غربی و چالش‌های امید به زندگی
در میان کشورهای غربی، کانادا (۸۲.۹ سال) و بریتانیا (۸۲.۲ سال) رتبه‌های بهتری نسبت به ایالات متحده (۷۸.۲ سال) دارند. با وجود پیشرفت‌های قابل توجه اقتصادی، نظام سلامت پرهزینه و نابرابری‌های اجتماعی در ایالات متحده، مانعی جدی بر سر راه افزایش امید به زندگی این کشور است. در مقابل، نظام بهداشت همگانی کانادا و بریتانیا نقشی مهم در بهبود این شاخص ایفا کرده‌اند.
اقتصادهای نوظهور و محدودیت‌ها
کشورهای نوظهوری چون هند (۶۷.۷ سال) و پاکستان (۶۶ سال) با امید به زندگی پایین‌تر از میانگین جهانی مواجه‌اند. فشارهای ناشی از رشد جمعیت، محدودیت در دسترسی به خدمات بهداشتی و چالش‌های زیست‌محیطی از عوامل این مسئله هستند. در این میان، کشورهایی مانند سریلانکا (۷۱.۹ سال) و ویتنام (۷۴.۶ سال) با سرمایه‌گذاری در بهداشت عمومی، امید به زندگی خود را افزایش داده‌اند.
نقش اقتصاد پایدار در ارتقای کیفیت زندگی
بررسی شاخص اقتصاد پایدار نشان می‌دهد که سیاست‌های اقتصادی مبتنی بر توسعه پایدار می‌تواند نقشی کلیدی در بهبود امید به زندگی ایفا کند. کشورهای موفق در این زمینه با توازن میان رشد اقتصادی و حفاظت از منابع طبیعی، توانسته‌اند زیرساخت‌های بهداشتی و رفاهی خود را تقویت کنند. به عنوان مثال، سنگاپور با ایجاد نظام بهداشتی مدرن و مدیریت منابع، به الگویی برای دیگر کشورهای آسیایی تبدیل شده است.
از اقتصاد پایدار تا سلامت همگانی
بررسی شاخص امید به زندگی در ۳۰ کشور جهان به وضوح نشان می‌دهد که امید به زندگی در اقتصادهای مختلف، ارتباط مستقیمی با سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی آنها دارد.سیاست‌های مبتنی بر اقتصاد پایدار می‌تواند ابزاری مؤثر برای ارتقای کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی در سراسر جهان باشد.
کشورهایی که توانسته‌اند میان رشد اقتصادی و سلامت عمومی تعادل برقرار کنند، نتایج بهتری در این شاخص کسب کرده‌اند.