عواملی مانند سبک زندگی مدرن، افزایش هزینه‌های فرزندآوری، و تأثیر فرهنگ فردگرایی نقش اساسی در کاهش نرخ باروری ایفا می‌کنند.
نورنیوز – گروه اجتماعی: آمارهای رسمی در مورد نرخ باروری در کشورهای مختلف آسیایی در سال ۲۰۲۴ ضمن آنکه نشان دهنده اختلافات قابل‌توجه میان کشورهای مختلف است نشان می دهد که میانگین نرخ باروری در این قاره برابر با ۲/۱۷ است که نزدیک به سطح جایگزینی (۲/۱) قرار دارد.
کشورهای با نرخ باروری پایین
کشورهایی مانند ایران (۱/۷)، چین (۱/۲)، و ژاپن (۰/۹) در زمره کشورهایی با نرخ باروری پایین‌تر از سطح جایگزینی (۲/۱) قرار دارند. در این کشورها، عواملی مانند سبک زندگی مدرن، افزایش هزینه‌های فرزندآوری، و تأثیر فرهنگ فردگرایی نقش اساسی در کاهش نرخ باروری ایفا می‌کنند. به‌عنوان مثال، در ژاپن و کره جنوبی، افزایش تمرکز بر شغل و تحصیلات به تأخیر ازدواج و کاهش نرخ فرزندآوری منجر شده است. سیاست‌های دولت‌ها، شامل مشوق‌های مالی و مرخصی والدین تاکنون نتوانسته به اندازه کافی بر رشد شاخص باروری تأثیرگذار باشد.
کشورهای با نرخ باروری متوسط
هند (۲) و اندونزی (۲/۱) نزدیک به سطح جایگزینی قرار دارند. فرهنگ خانوادگی قوی و تأثیر مذهب، نقش مهمی در حفظ نرخ باروری در این کشورها دارد. این وضعیت می‌تواند به رشد اقتصادی و تقویت نیروی کار کمک کند. بااین‌حال، فشارهای اقتصادی و مهاجرت به شهرها ممکن است در آینده نرخ باروری را کاهش دهد.
کشورهای با نرخ باروری بالا
افغانستان (۴/۳) و یمن (۳/۶) در زمره کشورهای با نرخ باروری بالا هستند. در این کشورها، ساختارهای سنتی، فقدان برنامه‌های تنظیم خانواده، و نقش محدود زنان در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی از دلایل اصلی افزایش جمعیت است. این رشد سریع، فشار شدیدی بر زیرساخت‌ها و منابع اقتصادی و اجتماعی این کشورها که در شرایط نامناسب اقتصادی هستند، وارد می‌کند.
آمارهای رسمی منتشر شده نشان می داد که نرخ باروری در آسیا تحت تأثیر ترکیبی از عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاست‌های دولت‌ها قرار دارد. کشورهایی با نرخ پایین باید برای مقابله با کاهش نیروی کار و سالمندی جمعیت برنامه‌ریزی کنند، درحالی‌که کشورهای با نرخ بالا باید تمرکز خود را بر مدیریت رشد جمعیت و بهبود زیرساخت‌ها معطوف کنند.