رسانه‌های غربی در حالی نسبت به آلودگی زیست محیطی دریای سرخ به دنبال حمله مقاومت یمن به کشتی‌ها به مقصد رژیم صهیونیستی هشدار می‌دهد که همدستی آمریکا و غرب با اسرائیل در ادامه نسل کشی در غزه و به دنبال آن نابودی زیست بوم غزه، ابهامات قابل توجهی ایجاد کرده است.
نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: در پی حمله نیروهای مقاومت یمن به نفتکش «ام‌وی سونیون» در روز چهارشنبه ۲۱ اوت، رسانه‌های غربی مدعی شدند که نگرانی‌ها در مورد وقوع یک فاجعه زیست‌محیطی در دریای سرخ، رو به افزایش است. در همین حال، به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا «حملات شبه‌نظامیان حوثی تحت حمایت جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که آنها مصمم به نابودی صنعت ماهیگیری و اکوسیستم‌های منطقه‌ای هستند». میلر از حوثی‌ها خواسته که «فورا این عملیات را متوقف کنند.»
دل‌نگرانی‌های آمریکا از وضعیت زیست محیطی دریای سرخ در حالی مطرح می‌شود که در باب این ادعا ابهاماتی قابل توجهی وجود دارد.
نخست؛ آمریکایی‌ها در حالی به دنبال معرفی حوثی‌ها به عنوان عامل بحران زیست محیطی هستند که واشنگتن هیچ اشاره‌ای به ریشه عملیات‌ها و چرایی اقدامات یمنی‌ها ندارد و هیچ تلاشی نیز برای رفع دغدغه‌ها و نگرانی یمنی‌ها صورت نداده است. حقیقت این است که وضعیت کنونی دریای سرخ برگرفته از دو رخداد مهم است. یکم آنکه لشکر کشی دریایی آمریکا و انگلیس عملا تهدیدی برای امنیت و تمامیت ارضی یمن است و این کشورها هر روز حملاتی را علیه یمن صورت می‌دهند و لذا بر اساس اصول جهانی و حق دفاع مشروع یمن حق پاسخگویی به این تهدیدات را دارد بویژه آنکه هشت سال دفاع آنها در برابر تجاوزات ائتلاف عربی-آمریکایی شجاعت و کوتاه نیامدن را در این ملت نهادینه کرده است. دوم، یمن از همان ابتدا اعلام کرد که هر کشتی که به مقصد بندرهای رژیم صهیونیستی حرکت کند هدفی مشروع برای یمن است و تنها هدف این تصمیم نیز پایان نسل کشی رژیم صهیونیستی و حامیانش در غزه است.
اصرار آمریکا به حمایت از رژیم صهیونیستی و استمرار جنایات این رژیم زمینه ساز استمرار عملیات‌های یمن در دریای سرخ، اقیانوس هند و خیلج عدن است و لذا مسئولیت هرگونه مشکل زیست محیطی بر عهده رژیم صهیونیستی و حامیان آن است.
دوم؛ آمریکایی‌ها در حالی ژست ادعاهای زیست محیطی به خود گرفته و اشک تمساح می‌ریزند که در طول نزدیک به 11 ماه کشتار غزه، به رغم هشدارهای جهانی مبنی بر نابودی تمام زیست بوم غزه و فاجعه انسانی و زیست محیطی در این منطقه، نه تنها هیچ اقدامی صورت نداده است بلکه همچنان به ارسال تسلیحات ممنوعه و بمب‌های غول‌پیکر ادامه می‌دهد. لذا برای جهان قابل پذیرش نیست که آمریکا از یک سو خود را ناجی محیط زیست معرفی کند و از سوی دیگر به ادامه وضعیت فاجعه بار غزه کمک کند و هیچ توجهی به هشدارهای زیست محیطی نداشته باشد.
سوم؛ بعد دیگر دروغ پردازی زیست محیطی آمریکا را در رفتارهای جهانی این کشور می‌توان مشاهده کرد. توسعه بمب‌ها و آزمایش‌های هسته‌ای، استفاده از تسلیحات ساخته شده با اورانیوم ضعیف شده در عراق و افغانستان، ایجاد و تسلیح گروه‌های تروریستی که نابودی زیست بوم در بسیاری از کشورها بویژه غرب اسیا و آفریقا را رقم زده‌اند، جنگ افروزی در اوکراین با سلاح‌های ممنوعه، تحرکات دریایی نامتعارف در آبراه‌های بین‌المللی که عملا فضای دریا را به میدان نظامی‌گری مبدل کرده است، تقلای آمریکا برای نظامی‌کردن فضا، سکوت آمریکا در فعالیت‌های هسته‌ای پنهان رژیم صهیونیستی، سکوت آمریکا در برابر نشت رادیواکتیو از ریختن پساب نیروگاه‌های هسته‌ای فوکوشیما به دریا و... تنها بخش کوچکی از نقش مخرب آمریکا در زیست بوم جهان است.
چهارم؛ آمریکا در حالی مدعی نگرانی برای زیست بوم دریای سرخ است که سیاست‌های تحریمی این کشور علیه سایر کشورها موجب تضعیف فعالیت آنها در مقابله با تغییرات اقلیمی و بحران‌های زیست محیطی شده است. مهاجرت‌های اجباری، بر زمین ماندن طرح‌های زیست محیطی و عمرانی در کشورهای تحت تحریم آمریکا عملا زیست بوم جهانی را تهدید می‌کند و مسئول اصلی این وضعیت آمریکاست.
با توجه به این حقایق می‌توان گفت که ادعای دلسوزی آمریکا برای زیست محیط دریای سرخ، تکرار دروغ پردازی‌‌های این کشور برای فریب افکار عمومی است که هدف آن توجیه نظامی‌گری‌هایش در دریای سرخ و حمایت از رژیم صهیونیستی است. آمریکا با ادعای زیست محیطی در حالی در توهم اجماع سازی علیه یمن و مقاومت است.
همراهی نکردن جامعه جهانی با ائتلاف ضد یمنی ادعایی آمریکا طی ماه‌های اخیر و نیز حمایت جهانیان از عملیات دریایی یمنی‌ها در حمایت از فلسطین، از یک سو افول جایگاه جهانی آمریکا را نشان می‌دهد و از سوی دیگر بیانگر نقش تعیین کننده مقاومت در معادلات منطقه و جهان و اعتماد جهانی به مقاومت در بازدارندگی سازنده در برابر توحش صهیونیستی-آمریکایی است.