نورنیوز-رسانه‌های خارجی: شعله‌ای که هفته گذشته و در پی اعتراض دانشجویان امریکایی به حمایت واشنگتن از رژیم اسرائیل در کشتار مردم غزه، در دانشگاه کلمبیا نیویورک روشن شد، خیلی زود به سایر دانشگاه‌های امریکا سرایت کرد. ورود خشونت‌بار پلیس و بازداشت دانشجویان معترض به گسترده‌تر شدن جغرافیای اعتراض انجامید و حال سوال اینجاست که چرا دانشگاه کلمبیا آغازگر این اعتراض‌ها بود؟
دانشگاه کلمبیا 55 سال پیش نیز آغازگر یک حرکت اعتراضی علیه جنگ‌طلبی امریکا بود؛ آن زمان دانشجویانی که به جنگ ایالات متحده در ویتنام انتقاد داشتند، به وابستگی و ارتباط دانشگاه کلمبیا به پنتاگون همچنین سیاست‌های نژادپرستی اعتراض کردند. دانشجویان بیشتر از یک هفته، کنترل پنج ساختمان دانشگاه را به دست گرفتند. «جی ال کرک» رئیس وقت دانشگاه کلمبیا مانند «مینوش شفیق»، رئیس فعلی دانشگاه کلمبیا دست‌به‌دامان پلیس امریکا شد و 30 آوریل 1968 بیش از 1000 افسر نظامی وارد دانشگاه شدند و پس از سرکوب خشونت‌آمیز، 100 دانشجوی معترض مجروح و 700 دانشجو نیز بازداشت شدند. البته اعتراضات در دهه 1960 محدود به دانشگاه کلمبیا نبود و شمار زیادی از دانشگاه‌ها را درگیر کرد.
جنبشی که از یک فنجان قهوه شروع شد
یکی دیگر از اعتراض‌های تاثیرگذار دانشجویی امریکا از کافه‌ای در کارولیانی شمالی شروع شد؛ وقتی که چهار نوجوان سیاه‌پوست، وارد کافه‌ای در «گرینزبورو» شده و از خروج خودداری کردند. اعتراض‌ها و تحصن‌های متعاقب این حرکت، به جنبشی علیه سیاست‌های نژادپرستانه گرینزبورو بدل شد که تقریبا صدسال پس از لغو برده‌داری در امریکا، همچنان حقوق سیاه‌پوستان را زیر پا می‌گذاشتند. جنبشی که در سال 1964 به ثمر نشست و جداسازی نژادی را در تمام فضاهای عمومی غیرقانونی اعلام کرد.
اعتصابی که به جنگ امریکا در ویتنام پایان داد
دهه 1960، تمرکز جنبش دانشجویی در امریکا معطوف جنگ ویتنام بود. این توجه یک دلیل ساده داشت؛ اکثر دانشجویان واجد شرایط سربازی بودند و می‌توانستند به جنگل‌های ویتنام بروند و جان خود را برای جنگی بگذارند که ایالات متحده هرگز برنده آن نمی‌شد. دانشجویان علاوه بر این موضوع، تحت تاثیر موفقیت جنبش‌های حقوق مدنی در ابتدای این دهه قرار گرفته و حاضر نبودند از خواسته خود عقب‌نشینی کنند. لحظه تعیین‌کننده برای دانشجویان ضدجنگ، 4 مه 1970 بود که چهار دانشجوی معترض در پی تیراندازی گارد ملی اوهایو کشته و 9 دانشجوی دیگر زخمی شدند. این رخداد در کنار لشکشی به کامبوج، سبب اعتصاب گسترده دانشجویان در 450 دانشگاه شد که بسیاری از آنها به خشونت کشیده شد. این اعتراض‌ها تأثیر قابل توجهی بر افکار عمومی ایالات متحده در قبال جنگ ویتنام داشتند.
پس از دهه 1960، تظاهرات بزرگ بعدی در دانشگاه‌های ایالات متحده علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی بود. این اعتراضات از مدارس آفریقای جنوبی به ایالات متحده گسترش یافت؛ جایی که دانش‌آموزان ساختمان‌ها را محاصره کردند؛ سخنرانی‌های سیاستمداران آفریقای جنوبی را مختل کرده و مکانهایی مانند مکانهایی که جمعیت سیاه‌پوست و فقیر آفریقای جنوبی در آن زندگی می‌کردند، وسط دانشگاه ساختند. این اعتراضات باعث شد مدیران دانشگاه میلیاردها دلار از سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌های مرتبط در آفریقای جنوبی را پس بگیرند؛ همانند خواسته مشابهی که معترضان در برابر اسرائیل دارند و می‌خواهند مانع حمایت مالی امریکا از این رژیم در جنگ غزه شوند. این خواسته بعد از چندسال محقق شده و درنهایت اوایل دهه 1990 آپارتاید در آفریقای جنوبی متلاشی شد.
شورش کره صبحانه!
یکی از اولین اعتراضات دانشجویی که به قبل از انقلاب آمریکا برمی گردد، در سال 1766 رخ داد. زمانی که دانشجویان هاروارد پس از اینکه در سالن غذاخوری مقداری کره به خصوص فاسد سرو می شد، اعتراض کردند که به «شورش کره» معروف است.
مروری کوتاه بر جنبش دانشجویی در امریکا به‌ویژه دانشگاه کلمبیا نشان می‌دهد معترضان در محوطه این دانشگاه تا کنون به دو موضوع جنگ و نژادپرستی فعالانه و با حساسیت مضاعف واکنش نشان داده و اعتراض کرده‌اند. علاوه بر دستاوردهای بزرگ، مورادی چون لغو سرمایه‌گذاری دانشگاه کلمبیا در زندان‌های خصوصی نیز از جمله دستاوردهای جنبش دانشجویی در دانشگاه کلمبیا بود.