پس از تجربه‌ی ساخت سریال نسبتاً موفق «نجلا» و مجموعه‌ی نه‌چندان خوب «ترور»، نام خیرالله تقیانی‌پور برای دنبال‌کنندگان سریال‌های تلویزیونی به نامی آشنا تبدیل شده. این کارگردان جوان در فجر42 با نخستین اثر سینمایی خود حاضر است؛ یک فیلم قابل قبول که داستانش را در قلب شهر رقه‌ی سال 2016 -پایتخت حکومت خودخوانده‌ی داعش- روایت می‌کند.
نورنیوز- گروه فرهنگ وجامعه : فیلم‌ساختن درباره مبارزه گروه‌های تکفیری کار راحتی نیست و به شدت مستعد افتادن در دام کلیشه‌هاست. فیلم نخست خیرالله تقیانی‌پور اما چندان در مسیر کلیشه‌ها حرکت نمی‌کند. فیلم در شخصیت‌پردازی تکفیری‌ها واقع‌بین است و از آن‌ها شمایل غول‌هایی بی‌مغز و صرفاً خون‌ریز خلق نکرده و در نمایش خشونت آن‌ها هم اگرچه صریح اما به نسبت کنترل‌شده عمل می‌کند. همین موضوع هم عامل نجات فیلم می‌شود و آن را از ساده‌انگاری‌هایی که نمونه‌هایش را در سریال «سقوط» تماشا کرده‌بودیم نجات می‌دهد . همین موضوع هم بدل به مهم‌ترین قوت فیلم می‌شود.
«قلب رقه» داستان یک مامور امنیتی ایرانی است که در دل نیروهای داعش نفوذ کرده و باید ماموریتی مهم را به سرانجام برساند. فیلمنامه‌ی «قلب رقه» یک فیلمنامه‌ی متوسط است؛ نه آن‌قدر درخشان که مخاطب را میخکوب کند و نه آن‌قدر ضعیف که فیلم را به پیش نبرد. کیفیت بازی‌ها هم از همین جنس است. شهرام حقیقت‌دوست از حد انتظار پایین‌تر است و عملکرد سایر بازیگران هم تعریف چندانی ندارد. فیلم در اجرای صحنه‌های اکشن و جلوه‌های ویژه اما به توفیقی نسبی می‌رسد که همین، عامل پیش‌برد فیلم و همراه کردن مخاطب است. درکل اما «قلب رقه» بیش از آن‌که سینمایی به نظر برسد، در کیفیتِ اجرا و ساخت شبیه یک فیلم تلویزیونی خوب است. «قلب رقه» از آن فیلم‌هاست که بعید است کسی را به سینما بکشاند اما برای تماشا در قاب تلویزیون یک گزینه‌ی خوب و سرگرم‌کننده است.