قائم‌مقام انتشارات صدرا و پژوهشگر حوزه دین با بیان گفتاری تازه از شهید مطهری، به نحوه مواجهه ایشان با ابهامات اعتقادی شکل‌گرفته در جامعه پرداخت.
نورنیوز - گروه فرهنگ و جامعه: دوازدهم اردیبهشت‌ماه یادآور سالگرد شهادت استاد مرتضی مطهری است؛ شخصیتی که در دوران حیات با‌برکت خویش با سخنرانی‌ها و آثار مکتوبش نقش بی‌بدیلی در بیداری اسلامی و مواجهه با خرافات و شبهات اعتقادی و دینی داشت. این شبهات در دوران پرتلاطم حکومت پهلوی یا با حمایت پیدا و پنهان حکومت و یا تحت‌لوای گفتمان مارکسیستی، ریشه‌های دینی جامعه ایران را هدف قرار داده بود.
محمد کوکب، پژوهشگر و نویسنده در حوزه عرفان و اندیشه اسلامی و قائم‌مقام انتشارات صدرا (ناشر اختصاصی آثار شهید مطهری)، به بررسی رویکرد شهید مطهری نسبت به مواجهه با این شبهات دینی و اعتقادی گفت: استاد مطهری به موضوع خرافه‌زدایی از گوهر دین اهتمام جدی داشت. از نگاه ایشان، خرافات در هر دینی زمانی به وجود می‌آید که معتقدات دینی در دست عوام قرار بگیرد. من متنی را می‌خوانم که تا به حال در جایی چپ نشده و قرار است به زودی در انتشارت صدرا منتشر شود.
کوکب افزود: در یکی از جلسات سخنرانی شهید مطهری، جوانی که در آموزه‌های دینی خودش دچار شک شده بود، پرسشی در این زمینه مطرح می کند؛ شهید مطهری هم با روی باز از این موضوع استقبال کرده و حتی می‌گویند من هم در زمان نوجوانی دچار این حالت شک و اضطراب شده‌ام و خواب و خوراک نداشتم، اما خداوند عنایت کرد و خودم نیز تلاش کردم تا با مطالعه فراوان در جستجوی حقیقت باشم و ذهنم روشن شد.
او اظهار کرد: استاد مطهری در ادامه و در پاسخ به آن جوان می گویند: «[اتفاقاً] اگر تشکیکات وارد جامعه نشود، کم‌کم دین مردم رو به تحجر و عفونت می‌رود؛ مثل آب کاملاً زلالی که در حوض است و اگر مدتی راکد بماند، می‌گندد. اگر در مردم یک حالت آرامشی باشند و بر معتقدات مذهبی و دینی تازیانه شک نخورد، در آن صورت عوام پیشتاز آن معتقدات می شوند؛ وقتی پیشتاز شوند، دائم از خودشان چیزی می‌سازند و مرتب کم و زیاد می کنند و بعد یک شله قلمکاری از آب درمی‌آید که واویلا است». می‌بینیم که شهید مطهری نه تنها به دنبال تحمیل عقده خود به این پرسش‌کننده جوان نیست، بلکه معتقد است شک معبر خوبی است، اما توقفگاه خوبی نیست و باید تلاش کنیم تا از شک به یقین برسیم.
نویسنده کتاب «آزادی به روایت استاد مطهری» گفت: از نگاه ایشان، برداشت‌و تفکر دینی باید به صورت مداوم دائم در معرض نقد و بررسی قرار بگیرد؛ چون در طول تاریخ، عده‌ای غرض‌ورزانه و عده‌ای هم ناآگاهانه چیزهایی از دین کم کرده و یا به آن اضافه کرده‌اند. البته این جریان نقد و بررسی باید توسط نخبگان آگاه و دلسوز دنبال شود تا خدای نکرده متن و جوهر دین آسیب نبیند. در این صورت، خرافات نمی‌تواند در دین نفوذ کند.اگر دین در دست عوام بیفتد که از لحظ علمی پشتوانه‌ای ندارند، حقیقت دین قربانی می‌شود.