نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا اوایل این هفته میزبان «نشست دموکراسی» بود که ادعای ترویج دموکراسی، حقوق‌بشر و تنبیه ناقضان دموکراسی را داشت.
این ژست بشردوستانه بایدن در حالی گرفته شده که رسانه‌های آمریکا گزارش داده‌اند بنابر دستور وزیر دفاع ایالات متحده هیچ یک از پرسنل نظامی که در حمله پهپادی ماه اوت کابل که به کشته شدن ۱۰ عضو خانواده احمدی از جمله ۷ کودک منجر شد نقش داشتند، مجازات نمی‌شوند.
به گزارش نیویورک تایمز، «لوید آستین» تصمیم درباره تبرئه، توبیخ یا تنزل احتمالی مسئولان آن حمله را به دو فرمانده ارشد یعنی ژنرال «کنت مکنزی» فرمانده سنتکام و ژنرال «ریچارد دی. کلارک» فرمانده عملیات ویژه ارتش آمریکا واگذار کرده بود که آنها دلیلی برای مجازات هیچ یک از پرسنل نظامی در واحدهای زیر نظر خود پیدا نکردند!
این اقدام از سوی آمریکا در حالی صورت گرفته است که نهادهای حقوق بشری، سازمان ملل رسما این قتل عام را تایید و ملت افغانستان و افکار عمومی جهان خواستار مجازات عاملان این جنایت شده‌اند.
البته این تنها پرونده جنایتی نیست که بدون رسیدگی و مجازات مختومه می‌شود بلکه پرونده فاجعه انسانی که در فرودگاه کابل هنگام خروج نیروهای آمریکایی روی داد، پرونده کودکانی که هنگام عبور سربازان آمریکایی از کوچه‌های افغانستان توسط عروسک‌های خنثی‌کننده مین قتل عام شده‌اند و ده‌ها پرونده مشابه دیگر هرگز بررسی و مورد بازخواست قرار نگرفت.
قابل توجه اینکه؛ حتی در پروند‌ه‌هایی که کشتار غیر نظامیان توسط نظامیان آمریکایی تایید شده، غرامت پرداختی به خانواده‌های قربانیان برای هر کشته 46 هزار دلار و برای زخمی‌ها 10 هزار دلار بوده در حالی که آمریکا در حادثه لاکربی که هرگز تقصیر لیبی در آن تایید نشد، برای هر آمریکایی 3 میلیون دلار و در مجموع 11 میلیارد دلار غرامت از لیبی طلب کرد.
البته سابقه جنایات آمریکایی صرفا معطوف به افغانستان نمی‌شود بلکه در سوریه و عراق نیز بارها و بارها این جنایت و کشتار غیر نظامیان تکرار شده اما عاملان آن هرگز بازخواست و مجازات نشده‌اند.
این رفتارهای ضد بشری دارای سابقه طولانی است چنانچه وقتی ناو وینسنس هواپیمای مسافربری ایران را در آب‌های خلیج فارس هدف قرار داد نه تنها عاملان آن مجازات نشدند بلکه مدال نیز دریافت کردند. به عبارتی سران آمریکا نه تنها قاتلان را مجازات نمی‌کنند بلکه به تقدیر و تشکر از آنها می‌پردازند.
چنین جنایاتی البته از سوی متحد اصلی آمریکا یعنی انگلیس نیز تکرار شده، چنانچه فرانس پرس در 28 مهر 1400 به نقل از «بن والاس» وزیر دفاع انگلیس اعلام کرد که تحقیقات مستقل درباره بیش از یک هزار و ۲۰۰ مورد شکایت علیه نظامیان انگلیسی متهم به ارتکاب جنایت جنگی در عراق بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ بدون هرگونه پیگرد قانونی پایان یافته است.
نکته سوال برانگیزتر در قبال رفتارهای غیر انسانی این کشورها نوع واکنش مدعیان حقوق بشر در جهان است. اتحادیه اروپا و کشورهایی مانند کانادا که مدعی حمایت از بشریت هستند و به پرونده‌سازی علیه کشورها می‌پردازند در برابر این جنایات سکوت پیشه کرده‌اند.
این سوال از کشوری مانند کانادا مطرح است که چگونه علیه ایران که متهمین حادثه هواپیمای اوکراینی را بازداشت و محاکمه کرده، همچنان به هوچی‌گری و معرکه‌گیری مشغول است و ژست بشردوستی می‌گیرد اما در برابر جنایات آمریکا و انگلیس در افغانستان و عراق و بسیاری از نقاط جهان ساکت است؟
این استانداردهای دوگانه مدعیان حقوق‌بشر از جمله کانادا بیانگر این حقیقت است که نگاه آنها به حقوق‌بشر و انسانیت صرفا یک نگاه کاسب‌کارانه و منفعت‌طلبانه است.
بگذریم از اینکه این مدعیان دروغین حقوق‌بشر حتی به مردم خویش نیز رحم نمی‌کنند و با وجود کشف اجساد ده‌ها هزار کودک بومی در مراکز شبانه‌روزی، دولت‌مردان کانادا حاضر به عذرخواهی نشده و به دفاع از این جنایت پرداختند و یا در مورد کشف بقایای اجساد بیش از ۱۰۰ دانش آموز بومی در مدرسه‌ای در ایالت نبراسکای آمریکا مقامات این کشور حاضر به عذرخواهی نشدند.
مجموع این تحولات بیانگر این حقیقت است که این کشورها نه تنها حق اظهارنظر در باب حقوق بشر را ندارند بلکه به جرم جنایت علیه بشریت و همراهی با جانیان و قاتلان باید مورد بازخواست جهانی قرار گیرند تا گامی اساسی برای برقراری صلح و امنیت جهانی برداشته شود.