هادی مقدم‌دوست قبل از آن‌که کارگردان باشد فیلمنامه‌نویس است و کارنامه‌ی پربار فیلمنامه‌هایش نشان می‌دهد او قصه‌گفتن و جهان‌ساختن را خوب بلد است. عطرآلود هم بزرگترین قوتش را از ذهن خلاق مقدم‌دوست می‌گیرد که بلد است کاراکترهایش را در ذهن تماشاگر ماندنی کند.
نورنیوز - گروه فرهنگ و جامعه: محمدصالح سلطانی، چه در آن روزهایی که وبلاگ می‌نوشت و چه بعدتر که نویسنده‌ی نشریاتی مثل «داستان همشهری» بود، همیشه "عطر" در نوشته‌های «هادی مقدم‌دوست» مهم بود و او دوست داشت عطرها را بنویسد. در عالم سینما و یک‌دهه پس از فیلم «سر به مهر»، مقدم‌دوست این دغدغه شخصی قدیمی را زنده کرده و یک فیلم عطرآلود ساخته؛ فیلمی که تلاش می‌کند در کنار بینایی و شنوایی، حس بویایی مخاطب را هم درگیر کند و این تازه آغاز ماجراهای عجیب‌وغریب فیلم است!
عطرآلود یک شروع درخشان دارد که در سال‌های اخیر کمتر شبیه‌اش را دیده‌ایم. هادی مقدم‌دوست در فصل نخست فیلمش، مسلط و پخته کارگردانی می‌کند و اشراف بالایش بر جهان قصه را به رخ می‌کشد. ترکیب بازی‌های فانتزی با حال‌وهوای رئال فیلم اصلا توی ذوق نمی‌زند و مقدم‌دوست یک موقعیت مستعد در تبدیل‌شدن به کمدی ناخواسته را به یکی از نقاط قوت فیلمش تبدیل کرده‌است. بعد از این شروع طوفانی اما فیلم کمی افت می‌کند. ریتم عطرآلود از یک‌سوم آغازین به‌بعد، رفته‌رفته کند می‌شود و قصه‌گویی پرنوسان فیلم مخاطب را کمی خسته می‌کند. با این حال اما هیچ‌جوره نمی‌شود توانایی بالای هادی مقدم‌دوست در کارگردانی عطرآلود را انکار کرد. او فیلمی ساخته که از فیلم قبلی‌اش بهتر و از تنها سریالش (سریال سرباز که رمضان ۱۴۰۰ از شبکه۳ پخش می‌شد) خیلی‌خیلی بهتر است.
آدم‌های قصه‌های هادی مقدم‌دوست همیشه محترم‌اند؛ مردان و زنانی که در کورانی از حوادث سخت، شرافت را مانند یک هسته سخت در وجود خود حفظ می‌کنند. آدم‌های عطرآلود هم این‌چنین‌اند. حتی شخصیت منفی فیلم هم رگه‌هایی از وجدان را در رفتارش نمود می‌دهد و این یعنی مقدم‌دوست می‌خواهد فیلم‌هایی تمیز بسازد؛ با قصه‌هایی از زندگی آدم‌هایی که سلامت نفس پیش‌فرض زندگی‌شان است. از این جهت، تمام شخصیت‌های عطرآلود درک و دریافتی از شرافت را به نمایش می‌گذارند و شخصیت علی با بازی خوب مصطفی زمانی در قله احترام می‌ایستد. شخصیتی که موقعیتی سخت را از سر می‌گذراند اما انسانیتش را در این موقعیت از دست نمی‌دهد.
هادی مقدم‌دوست قبل از آن‌که کارگردان باشد فیلمنامه‌نویس است و کارنامه‌ی پربار فیلمنامه‌هایش نشان می‌دهد او قصه‌گفتن و جهان‌ساختن را خوب بلد است. عطرآلود هم بزرگترین قوتش را از ذهن خلاق مقدم‌دوست می‌گیرد که بلد است کاراکترهایش را در ذهن تماشاگر ماندنی کند.
فیلم شاخص حوزه هنری در جشنواره امسال یک فیلم اجتماعی و شیرین است که بدون ادا و ادعا، حرف‌های مهمی را در دل قصه‌ای ساده و روان بیان می‌کند. عطرآلود را با خیال راحت می‌شود در کنار خانواده دید. این، یک فیلم تمام‌خانوادگی است.
نورنیوز