اعتماد:
لایحه بدون فلسفه (ص۷)
باید پرسید که قصد از نوشتن لایحه درباره حجاب چیست؟ آیا قصد جرمانگاری است یا خلافانگاری؟ اگر جرمانگاری است، در این صورت باید حدی از نداشتن پوشش را جرمانگاری کنید که اکثریت قاطع مردم افرادی با آن نوع پوشش را طرد اجتماعی کنند، یا محکوم نمایند. ضمن اینکه در لایحه جدید از مساله حدود شرعی حجاب که در قانون موجود است عقبنشینی شده، پس اگر مبنای شرعی ملاک قانونگذاری نیست، چه عاملی موجب جرمانگاری نوعی از پوشش میشود که نه مردم چنان پوششی را جرم میدانند و نه اینکه افراد مرتکب آن اندک هستند؟ فلسفه این قانون چیست؟ فلسفه قانون را باید در مقدمه تشریحی آن نوشت. این احتمال که بتوان برای پوشش، قانونی از منظر جرمانگاری نوشت قابل بررسی است، ولی اگر این قانون از زاویه خلافانگاری نوشته شده، در این صورت نقدها چند برابر میشود، زیرا چنین پوششی از جمله نداشتن روسری هیچگاه موجب اختلال در نظم اجتماعی نمیشود که آن را جریمه کنید. مشکل قانوننویسی در ایران این است که فاقد فلسفه حقوق و فلسفه جزایی است. نه میتواند فلسفه دینی را حاکم کند و نه اجرای این فلسفه عملی است و نه حاضر است که فلسفه اجتماعی حقوق را بپذیرد.
فرهیختگان:
معضل فهم پیچیدگیهای مساله حجاب (ص۱۶)
وضعیت پوشش مردم، خصوصا زنان در شهرها ماجرایی است که سالهاست مساله حکمرانی در جامعه بوده، منتها گشت ارشاد و رویهای که طی شد و حوادثی که در پس آن دامن جامعه و سیستم را گرفت نشان داد هر دغدغهای ولو متعالی و صحیح مثل ماجرای حجاب، اگر در مسیری ناصحیح برای اجرا و فرهنگسازی قرار بگیرد، میتواند یک خروجی نامطلوب داشته باشد. امر به معروف و نهی از منکر بهعنوان یک وظیفه عمومی و واجب، آن وقتی شأنیت پیدا میکند که بیالتهابات پیشینی و تصورات آلوده به جبههبندیهای ایجاد شده توسط رسانهها و سیاستهای نادرست گذشته امکان اجرا و اعمال داشته باشد. اگر نه همین مساله مهم و متعالی هم در آن ریلگذاریهای ناصحیح و ناصواب اثر عکس خواهد داشت و به تعمیق شکاف بین مردم و حکومت و بعد از آن مردم با مردم میانجامد.
کیهان:
زنان باید در مناصب باشند اما نه در دوره اصلاحطلبان! (ص۱۱)
اصلاحطلبان به بسیاری از قشرها به عنوان ابزار انتخاباتی و تبلیغاتی برای وجهه دادن به خود نگاه میکنند. اگر کمی به سطح شعارها و دغدغههایی که این جریان سیاسی درباره اقشار و صنوف مختلف سر دادهاند، توجه کنیم به خوبی جنس جعلی و انحرافی بودن این شعارها را درمییابیم. این جریان سیاسی خصوصا در حوزه زنان به شکل کاملا ابزاری برای رایآوری و پر کردن سبد رای خود نگاه میکند. در همین باب حتی خود زنان اصلاحطلب که کنشهای سیاسی تند و تیزی از خود در برخی از مواقع نشان میدهند هم معترف به استفاده ابزاری از رای ۵۰ درصد جامعه شدهاند. با مدل جدیدی از تکریم زنان به سبک اصلاحطلبان مواجه هستیم که در شعارها زنان را عزیز میدارند و هنگام عمل به یکدیگر محول میکنند و خود از دادن مسئولیت به زنان طفره میروند.!
خراسان:
«خیبر»؛ زبان هشدار ایران به اسرائیل (ص۹)
تنها دو روز پس از یاوهگوییهای رئیس ستاد ارتش رژیم غاصب صهیونیستی و در سالروز آزادسازی خرمشهر و روز مقاومت دزفول، جمهوری اسلامی ایران از نسل چهارم موشک های خرمشهر یعنی از موشک راهبردی بُردبلند و نقطه زن (خیبر) رونمایی کرد. موشکی که قابلیتهای خیره کننده آن کافی بود که ترس به جان تلآویو و هم پیمانان غربیاش بیندازد. پس از آن کانال ۱۲ رژیم صهیونیستی نیز رونمایی از موشک خرمشهر۴ (خیبر) توسط جمهوری اسلامی ایران را حاوی پیام بههنگام ایران به این رژیم درباره هرگونه ماجراجویی ارزیابی کرد: موشک بالستیک جدید خرمشهر ۴ (خیبر)، در چنین زمانی حامل پیام خنثی کردن تهدیدات اسرائیل و از عناصر بازدارنده در برابر هر گونه ماجراجویی تلآویو است.
وطنامروز:
اسدی در برابر کاستیل (ص۲)
بنا بر اعلام سلطاننشین عمان، ایران و بلژیک با میانجیگری این کشور به توافق تبادل زندانیان دست یافتند. همزمان با آزادی اسدی از سوی بلژیک، جمهوری اسلامی ایران نیز «اولیویه فانده کاستیل» را آزاد کرد. کاستیل ۴۲ ساله شهروند بلژیکی بود که بهمن ۱۴۰۰ به جرم فعالیتهای جاسوسی بازداشت و پس از طی فرآیند محاکمه، به ۱۲ سال زندان محکوم شد. در همین رابطه وزیر خارجه بلژیک با انتشار بیانیهای، ضمن تایید آزادی جاسوس بلژیکی از سوی ایران که در مقابل آزادی اسدی انجام گرفت، اعلام کرد این آزادی پس از ۱۵ ماه دیپلماسی انجام شده است. الکساندر دو کرو، نخستوزیر بلژیک نیز با تأیید این تبادل اعلام کرد کاستیل ابتدا به عمان منتقل و سپس از آنجا راهی بروکسل شده است.